Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Met een oproep om oude kliko’s te doneren, kwam Benjamin Visser (34), een gedreven jongeman die zijn dromen voor een betere zelfvoorzienende wereld waarmaakt, in het vizier van het Antilliaans Dagblad.
,,In coronatijd komt mijn project voor het aanleggen van voedselbossen in wijken heel goed van pas. Het is nu chaos en we krijgen mogelijk moeilijkheden met importen. Wat is er niet beter om dan nu te zorgen voor de eigen voedselvoorziening?”, aldus Visser. Op social media schrijft hij: ,,Ik heb onlangs met een team een wijkvoedselbos aangelegd in Scharloo. Het volgende project is een aantal kliko’s om te toveren tot zoete aardappel-torens. Bij genoeg kliko’s maar ik er een jeugdproject van met de buurtkinderen.” Met zijn bedrijfje ‘Samyama Transitie Advies’, zet hij in de wijk Scharloo, waar hij woont en zijn vriendin een lapje grond bezit, een voedselbos op waar bewoners aan meewerken. Zo wordt duurzaamheid en het voorzien in de eigen voedselproductie gepromoot. ,,We moeten gaan leven met de regels van de natuur en niet tegen de natuur”, zo is het motto van Visser.
Het blijft niet bij Scharloo, er liggen plannen op tafel om ook wijkvoedselbossen op te zetten in Brievengat, Koraal Specht en Soto. ,,Doel is om vooral lokale fruitsoorten te planten die droogte- en klimaatbestendig zijn zoals shimaruku, zuurzak, banaan en papaja. Fruitbomen blijven langer staan en hoeven niet net als groentes weer opnieuw geplant te worden. Met de voedselbossen ontwikkelen we ook weer nieuwe natuur, fauna en biodiversiteit. Dat zijn de neveneffecten. De buurtbewoners wordt geleerd om groente- en tuinafval te recyclen voor compost. Het principe is ‘produce no waste’. Ook wordt aan wateropvang gedaan voor de landbouw”, aldus Visser.
De projecten worden deels gefinancierd vanuit het Active Chance-fonds dat volgens de website subsidies verleent aan hen die werken aan het bouwen van een betere toekomst voor mensen van Curaçao. Visser kreeg voor zijn project 25.000 gulden toegekend voor arbeid en om materialen aan te schaffen. In Scharloo komen buurtbewoners vanzelf aanwaaien, van een groepje van vijf tot tien kinderen die geregeld rond de tuin hangen, ook omdat er in de buurt een Cruyffcourt is, tot drugsverslaafden. ,,En iedereen helpt een handje mee. Dat is zo mooi aan dit laagdrempelige project”, aldus de gedreven Visser.
Visser heeft aan de Universiteit Utrecht een mastersopleiding ‘energy science’ gedaan waarbij onderzoek en samenwerking in duurzame energiesystemen en techno-economische- en haalbaareidsanalyses centraal staan. Hij vertelt: ,,Het gaat over alternatief energiegebruik met ook de hele technische en financiële kant daarvan op micro- (een bedrijf), macro- (een land) en mesoniveau (de wereld). Ik heb geen specifieke landbouwkennis, maar wilde als kind boer worden en was altijd met kruiden bezig die ik op Koninginnedag verkocht. Naar mijn mening hebben wij als mensen de natuur de rug toegekeerd. Als je de producten die je nuttigt en gebruikt waarde geeft, maar de oorsprong van je productie de waarde nul (0), dan is er iets mis. We moeten weer terug naar leven met de natuur.”
Naast de wijkprojecten geeft Visser les op de University of Curaçao (UoC) over duurzaamheid, en ondersteunt hij ‘kunukero’s’ (tuinders) met hun ‘permaculture design’. Permaculture is een samensmelting van ‘permanent’ en ‘cultuur’ en houdt een set van holistische principes en ethische waarden in waarbij zo min mogelijk sprake is van ‘waste’. Dat kan ook de combinatie inhouden van landbouw bedrijven en op hetzelfde moment een toeristische attractie zijn.
