Usibo roept overheid op zich aan de afspraken te houden
Van onze correspondent
Kralendijk - Fundashon Tienda pa Konsumidó Boneriano (FTPKB) maakt zich zorgen over wat zij omschrijven als een drastische prijsstijging bij het winkelen op Bonaire.
Tussen april en juni 2024 werden substantiële stijgingen waargenomen in de categorie essentiële goederen, volgens de zogenoemde lijst van basisgoederen. Nòchi Willem, voorzitter van vakbond Union Sindikal Boneriano (Usibo), legt de schuld bij de politiek.
In de categorie vlees en vis stegen de prijzen in mei met 27 procent en in juni met 17 procent. Voor groenten en fruit bedroeg de stijging in mei 15 procent, in juni was er een daling van 5 procent. Babyartikelen stegen met 6 procent in mei en met 3 procent in juni. ,,Deze stijgingen treffen vooral kwetsbare huishoudens en burgers met een beperkt inkomen. Deze aanhoudende kostenstijgingen onderstrepen de noodzaak van maatregelen om de koopkracht te beschermen en basisgoederen betaalbaar te houden”, aldus FTPKB in een eerder uitgegeven verklaring.
Nòchi Willem zegt in zijn wekelijks persbericht de zorgen volledig te delen en het te betreuren dat het bestuurscollege en de vertegenwoordigers in de eilandsraad deze zorgen kennelijk niet hebben. ,,De gemeenschap ziet in ieder geval niet concreet welke maatregelen zijn of zullen worden genomen om de koopkracht te beschermen die al 14 jaar met veel strijd en doorzettingsvermogen is bereikt en waarvoor we zelfs twee keer de straat op moesten”, aldus Willem. Hij doelt hiermee onder meer op de verbetering van het minimumloon. ,,En het tragische hiervan is dat het opnieuw de kwetsbaren met een beperkt inkomen zijn die de klappen krijgen.”
Op 16 april 2021 is in het Kralendijk-akkoord, waaraan ook de overheid van Bonaire deelnam, vastgesteld dat het verlagen van de kosten voor burgers en bedrijven essentieel is. ,,Dit zou een harde voorwaarde zijn om het onderste deel van het inkomenshuis te verbeteren en het past bij de filosofie van het bereiken van een eerlijk evenwicht tussen inkomsten en uitgaven.” In het met Nederland getekende bestuursakkoord wordt ook aandacht besteed aan dit aspect van het terugdringen van de kosten, terwijl in het akkoord van het huidige BC een heel hoofdstuk is gewijd aan wat een rechtvaardige gemeenschap wordt genoemd.
Consumentenbond Unkobon heeft vorig jaar gewaarschuwd alert te zijn op negatieve ontwikkelingen in de prijzen op Bonaire en vooral in de prijzen van producten uit de basislijst. Willem noemt het dan ook betreurenswaardig dat alle inspanningen en alle opofferingen om de kwetsbaren van onze gemeenschap qua inkomen te verbeteren ernstig bedreigd worden door nalatigheid van het BC en door een totaal gebrek aan aandacht van de eilandsraad.
Hier moet volgens hem een einde aan komen. ,,De gemeenschap schreeuwt om een overheid die handelt en niet om eentje die voor 90 procent gebaseerd is op technocratie, op het maken van plannen achter het bureau. Want terwijl deskundigen plannen maken en de inkomsten en uitgaven van elk plan berekenen, vinden er ontwikkelingen plaatsen die niet in het belang van het volk zijn”, aldus Willem die de overheid vraagt om in detail te laten zien waarom de prijzen zo drastisch stijgen. ,,Wat is de oorzaak hiervan en is het iets dat we kunnen oplossen. Zo ja, waarom niet meteen handelen?”
Willem wil graag dat de maatregelen die in het Kralendijk-akkoord zijn afgesproken en waar gedeputeerde Nina Den Heyer integraal onderdeel van uitmaakte, worden nagekomen. Het gaat om vijf duidelijke afspraken. Ten eerste moeten de overheidsbedrijven bestuurlijk en financieel-economisch gezond worden op basis van een analyse van hun kostenstructuur. Ten tweede is afgesproken om de huidige huursubsidieregeling uit te breiden naar de vrije sector. Verder zou er een strenge controle op het prijsmanagement plaatsvinden en er zou worden gewerkt met maximumprijzen voor de producten uit het basispakket en het vervangen van ongezonde producten door gezonde. De introductie van openbaar vervoer dat vooral van belang is voor mensen met lage inkomens was de vierde afspraak en ten slotte zou er gewerkt worden aan armoedebestrijding en schuldverlichting. ,,Als deze maatregelen worden genomen, is er zekerheid dat de mensen dit op een positieve manier in hun portemonnee zullen voelen.”
