Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De huizenprijzen op Curaçao zijn in korte tijd geëxplodeerd. Financieel-economisch expert Thomas Domhoff waarschuwt in een opiniebijdrage in het Antilliaans Dagblad voor de gevolgen.
In afgelegen gebieden als Westpunt en Bándabou zijn woningen die in 2010 nog voor 113.000 gulden werden verkocht, in 2021 al gemiddeld 339.000 waard, en in 2025 geprijsd richting 984.500 en zelfs boven de 1.790.000. Zo stelt Domhoff. ,,Dit staat in schril contrast met het gemiddelde maandsalaris van ongeveer 3.500 gulden. Voor de meeste Curaçaoënaars is een koopwoning daardoor een onbereikbaar ideaal geworden.”
Deze ‘scheefgroei’ wordt volgens hem niet alleen gevoed door schaarste aan betaalbare woningen, maar vooral door een aanhoudende instroom van buitenlands kapitaal. Europese, Canadese en Amerikaanse investeerders kopen massaal vastgoed. ,,Het gevolg: lokale kopers worden verdrongen, hele wijken veranderen van karakter, en de woningmarkt transformeert van woonplek tot beleggingsmarkt.”
Buitenlandse investeringen stuwen prijzen
De cijfers zijn onmiskenbaar, vervolgt Domhoff, en in de afgelopen drie jaar zijn prijzen in sommige segmenten verdubbeld tot verdrievoudigd. Met name het middensegment - woningen tussen 450.000 en 750.000 - is onder druk komen te staan. ,,Buitenlandse kopers betalen zonder blikken of blozen contant of met eigen kapitaal, terwijl lokale gezinnen vaak afhangen van hypotheektoetsen en beperkte inkomens.”
Zusterlanden als spiegel: Aruba en Bonaire
De koers van Curaçao dreigt dezelfde kant op te gaan als die van Aruba en Bonaire, stelt de specialist. ,,Op Aruba is sinds de jaren 80 langzamerhand sprake van een structurele kloof tussen woningvoorraad en lokaal inkomen.” Velen trekken noodgedwongen bij familie in, wonen in gedeelde huurhuizen of verlaten het eiland. Domhoff: ,,De roep om regulering klinkt daar steeds luider, mede gevoed door sociale onrust en het afkalven van woonzekerheid over de laatste veertig jaar.”
Op Bonaire voltrok zich in een veel kortere tijd, in vijftien jaar, sinds het eiland een Nederlandse BES-gemeente werd, een vastgoedverschuiving; ‘waarbij de meerderheid van de woningen in handen is gekomen van niet-inwoners’. ,,Wijken zijn getransformeerd tot toeristische zones met vakantieappartementen, terwijl lokale bewoners structureel buiten de markt vallen.”
Op Curaçao lijkt de transformatie in amper een kleine tien jaar te gebeuren, zo geeft Domhoff aan. ,,Beide eilanden dienen als waarschuwing: laat woningbeleid geen bijzaak worden.”
‘Tijd voor ingrijpen’
Meer hierover lezen? Neem een online abonnement op de krant.
