Door Roy Evers
Het moet van zijn vrouw. Hij heeft er geen zin in en het heeft ook geen zin. Vóór de verkiezingen beloven de politici de hemel op aarde en als zij eenmaal aan de macht zijn, komt er niets van terecht. Niet eens uit onwil, maar door onkunde. Maar als het moet, dan moet het maar.
Hij trekt de deur van de klerenkast open om een overhemd uit te zoeken. Welke kleur kan hij vandaag het beste aantrekken? Dat is een moeilijke keuze. Hij belt Oswald, zijn drinkebroer en makker in de strijd tegen het onrecht. Paars? Nee, hij heeft geen paars hemd, alleen een paarse stropdas die hij naar begrafenissen draagt.
Roze? Om de dooie dood niet. Hij trekt geen roze overhemd aan. Hij wil niet eruitzien als een opa die nu pas uit de oude kast vol witte mieren kruipt. Zijn dochter wordt boos.
,,Pa, neem mij niet kwalijk, maar nu praat je als een ouwe zak. Wat heeft een roze overhemd te maken met uit de kast komen? Je hebt niet eens een roze hemd. Al mijn vrienden dragen roze overhemden.”
Hou jij je mond. Je kunt beter je haren gaan kammen. Ze staan als een vogelnest op je kop. Vraag aan je moeder naar welke kapster zij gaat.
Hij gaat door met zoeken en haalt een felgekleurd overhemd met een grote foto van een vrouw op de rug tevoorschijn. Haar dochter schudt het hoofd.
,,Nee, pa, hang maar terug. Dat kan echt niet. Daarmee ga je naar een hoerenfeest, niet naar het stembureau. Althans niet als ik je moet brengen.”
Dit hemd heeft hij meegebracht uit New York, zij moest eens weten wat het hem gekost heeft. Dit huis wordt geregeerd door twee despoten. De een vertelt hem dat hij moet gaan stemmen, de ander wat hij wel of niet moet aantrekken. Geef hem eens ongelijk dat hij liever een borrel drinkt met zijn vriend Oswald bij de Chinees dan mee te doen met deze poppenkast.
Zijn wij het al vergeten? De vakbonden gijzelden Curaçao en er werd losgeld bij elkaar geschraapt om ze hun zin te geven. Waar waren de politici? Wij hadden de hele dag geen stroom. Jij had er geen last van, jij was bij je vriend die wel stroom had.
,,Wat wil je daarmee zeggen, pa? Dat mijn vriend ervoor gezorgd heeft dat hij wel stroom had. Trouwens dat heeft niets met de kwestie te maken. De vakbonden hebben Curaçao niet gegijzeld, Curaçao heeft zich laten gijzelen. De vakbonden hebben legale pressiemiddelen gebruikt om te krijgen waar zij recht op hadden. Als de werkgevers rechtvaardig waren, dan waren zulke dingen niet gebeurd. Maar hoe denken de werkgevers? Alles voor hen, niets voor ons. De tijd dat wij dat pikten, is voorbij pa.”
Zij heeft niet alleen een vogelnest op haar hoofd, maar ook eentje in haar hoofd. Intussen heeft hij nog geen keuze gemaakt welke kleur overhemd hij aan gaat trekken. Vroeger was het leven veel makkelijker, de keuze was tussen groen en rood. Bij zijn ene oma was het rood en bij de andere groen. Dat betekende oorlog tot na de verkiezingen. Er was duidelijkheid.
,,Pa, komt er nog wat van?”
Welke kleur droeg Mao Tse-tung? De Chinezen gaan het eiland opkopen. Het Memorandum of Understanding ligt al klaar om getekend te worden door de nieuwe regering. Hopelijk is het niet in het Chinees opgesteld. Wij moeten een ding niet vergeten. Chinezen zijn harde werkers, zij houden ook niet van flauwekul. Die flauwekul van de vakbonden laatst, daar zijn zij niet van gediend.
,,Chinezen moeten chow mein verkopen, pa. Schiet een beetje op, anders ga ik weg. Dan moet je maar lopen naar het buurtcentrum.”
Grijs. Mao trok grijs aan, ook een saaie donder, alles moest er hetzelfde uitzien. Hij belt Oswald op. Het wordt grijs.
,,Pa, ik ga!” Hij glimlacht stiekem.
Hij belt weer. Oswald haalt hem op. Maar ze gaan eerst langs de Chinees om het memorandum in te zien.
