Ik heb om en nabij 50 jaar in ons toerisme gewerkt en heb heel veel gezien, gehoord en meegemaakt. Ik heb heel goeie mensen meegemaakt die echt met hart en nieren ons toerisme probeerden te pushen en ik heb ook idioten mee gemaakt die dachten dat een promotietrip alleen maar feesten was en op vrouwen jagen en natuurlijk alles wat ademhaalde probeerden op te eten. Ik heb ook ambtenaren, semiambtenaren, gouvernementsbonzen en politici meegemaakt die zich schandalig gedroegen en niet eens met een mes en vork konden eten en ons voor schut wisten te zetten. Al bij al heb ik dat allemaal overleefd en heb ik er wel mooie herinneringen aan overgehouden. Als ik nu zie dat men bezig is een wanhopige poging te doen om Punda te redden en met het idee komt om van Punda een ‘duty free area’ te maken denk ik terug aan 30 of 40 jaar geleden dat iemand in een Chata-meeting al met dat idee kwam maar dat het vastliep op bureaucratie. Iemand kwam toen ook met het idee om een wet te veranderen om zo de ingang naar de 2e en 3e verdieping van de gebouwen in Punda aan de buitenkant te kunnen plaatsen door middel van een trap zodat de eigenaars van de gebouwen die konden veranderen in appartementen zodat er meer mensen in de stad konden wonen waardoor er meer leven in de stad was. Dat was 30 of 40 jaar geleden. Toen Van der Valk het Plaza Hotel wilde overnemen waren er een heleboel mensen die ertegen waren omdat ze toen geen ‘rugzaktoeristen’ en topless oma’s op onze stranden wilden hebben want die spendeerden niet en het zou slecht zijn voor onze moraal. Hij kwam toch en vormde het begin van ons toerisme uit Nederland; maar kreeg toen geen medewerking van de KLM en begon iedereen met bussen naar België te brengen om vandaar met Sobel Air naar Curaçao te vliegen. Elke week een planelading vol toeristen die meer spendeerden dan de cheapo Amerikanen wat de winkeliers en de stad hopi kontentu maakte met de euro’s die ze hier achterlieten. Ik had een aanvraag voor een café aan de Handelskade ingediend en dat werd door toenmalig gezaghebber Wilsoe geweigerd want (swear to God) hij zei dat in een panieksituatie de mensen in de Annabaai zouden springen! Toen ik zei dat zoutwater en kroeshaar niet samengaan heb ik nooit meer wat van hem gehoord! Dat is tegenwoordig Iguana Café. Ik had een aanvraag ingediend om elke zaterdag een soort van vlooienmarkt te houden op het Wilhelminaplein en de week daarop op het Brionplein wat door de meneer van Speciale Diensten werd geweigerd omdat hij vond dat het niet bijdroeg aan de sfeer in de binnenstad (swear to God) Hij werd boos toen ik zei dat er geen sfeer was in de binnenstad. Nu stikt het van de cheapo rotzooikraampjes zowel op het Brionplein als de Markt in Punda. We zitten op een goudmijn, alleen zien we dat niet en zien beren op de weg zodra iemand met een idee komt. Nepotisme in alles wat hier gebeurt of moet gebeuren doet ons de das om op het gebied van toerisme, we gaan liever op de amateuristische toer in plaats van klasse, service en kennis van zaken. Lions Dive Hotel had voor de opening alle werknemers verplicht een duikcursus laten nemen zodat ze met de gasten konden relativeren. Dat had geen ander hotel nog gedaan en het was een gouden zet! Wat de boer niet kent wat de boer niet eet, dat is het motto hier. Er is geen structureel beleid of controle, een snackbar die een stuk terrein pikt mag het houden omdat hij geïnvesteerd heeft in de verbouwing, een tent zonder bouwvergunning mag openblijven omdat de bazin de dochter is van een politieagent, iedereen met een houten hut in de achtertuin noemt het een B & B en de klachten zijn later voor het toeristenbureau. Als ik die nieuwe ideeën hoor denk ik van waarom is het toen niet doorgegaan en dan kom ik altijd op hetzelfde antwoord, bureaucratie, nepotisme, jaloezie, zakkenvullers, last but not least politiek! Ik blijf lachen op deze klip want zo nu en dan benaderen mensen mij met vragen over wie wat deed en wie wat was en staan ze raar te kijken over wat we hadden kunnen doen en groter zouden kunnen zijn dan Aruba.
Arthur Donker,
Curaçao