Martina: Het geld was op

'Voor het transitietraject was niets meer over'

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Gilbert Martina, op dit moment directeur van het Curaçao Medical Center (CMC), heeft tijdens zijn verhoor door de enquêtecommissie Hospital Nobo Otrobanda (HNO) gisteren, vooral verteld over zijn aanstelling in 2017 als transitiemanager. ,,Het was een ‘tutu kompletu’ (een complete warboel) en er was geen geld voor het transitietraject”, zo stelt hij.

F01Martina 1 Toen hij werd aangesteld werkte hij eerst voor het kantoor van de ministeriële regisseur en toezichthouder (MRT) want bij Sona was geen transitiemanager. Daar kreeg hij een contract totdat het nieuwe ziekenhuis zou openen. Hij werkte drie maanden zonder betaald te worden. De MRT betaalde uiteindelijk de eerste twee maanden. Dit geld werd gedeclareerd bij de overheid, omdat dit niet op de MRT-begroting stond, zo blijkt uit het relaas. Daarna werden de HNO-bedrijven opgericht (de holding, exploitatie en transitie) die hem vervolgens een bedrag betaalden van 35.000 gulden bruto per maand, dat was binnen zijn eigen bedrijf.

Dat Martina werd aangesteld is omdat Sona het transitietraject gestopt had. ,,Wat de reden is moet Sona maar vertellen. Ik werd aangetrokken omdat het ziekenhuis open moest. Er waren al twee data gevallen die niet gehaald waren. We hadden te maken met het bedrijf Chipsoft. Dat is een bedrijf dat op de dag van overgang van het oude naar het nieuwe ziekenhuis aanwezig is om na te gaan of alles goed aangesloten is en werkt. Dit bedrijf heeft het heel druk. Eerst zou de opening in april 2019 zijn, dit was de tweede datum. Dit bleek niet haalbaar, ook vanwege de achterstand in de bouw. We konden de datum van 15 november 2019 krijgen van Chipsoft en anders zou het pas weer in 2020 worden.”

In het onderzoek van de Belgen werd duidelijk wat er nog gedaan moest worden. ,,Er was nog niets op papier. Het ging om een structuur, functieomschrijvingen, een procesomschrijving, een model voor de exploitatie, een analyse van de operationele kosten, hoe de kosten gedekt moesten worden want we wisten dat het duurder zou worden. Er waren veel conflicten bij de stakeholders, het Sint Elisabeth Hospitaal (Sehos), de specialisten wisten niet wat er aan apparaten gekocht werd, het personeel wist niet wat hen te wachten stond. Er moest een zorgvisie op papier komen en een organogram. Er kwam een sociaal statuut, alle medewerkers van Sehos zouden overgaan. De werkplekken moesten opnieuw ingedeeld. De zorgverleners moesten bijgeschoold worden. Er stond een huis maar er was geen inrichting en dat moest binnen twee jaar gerealiseerd worden.”

De apparatuur was besteld door Sona maar er was geen geld meer. Er moest geld komen en dat ging het snelst via het bankconsortium op Curaçao. ,,Als we namelijk niet zouden betalen zouden we ook nog daar met claims te maken krijgen”, aldus Martina.

Overigens geeft hij aan dat de bestelling van apparatuur door Sona in principe goed en gedetailleerd is gedaan.
Martina was ook belast met het vinden van een directie. ,,Na een open sollicitatieprocedure is Ingomar Merkies als medisch directeur aangetrokken. Daarna kwam Hans Kedzierski als directeur. Maar een week na de opening ging hij om persoonlijke redenen weer weg. Ik werd door Suzy Camelia-Römer gevraagd interim-directeur te zijn, totdat er een vervanger gevonden was. Na weer een sollicitatieprocedure, ook in Nederland met behulp van Ernst Kuipers die toen in de directie van het Erasmusziekenhuis zat waarmee een samenwerking was aangegaan, werd geconcludeerd dat het moeilijk was iemand te vinden die ook lokale kennis had. Toen is mij gevraagd te solliciteren. Het was niet mijn bedoeling in het CMC te blijven. Ik kreeg begin juni 2021 een contract voor vier jaar en dat loopt dus in juni 2025 af.”