Normering topinkomens óók om grote verschillen in te dammen

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Landsverordening normering topinkomens (LNT) is óók bedoeld om de te grote inkomensongelijkheid op Curaçao in te dammen. Dat kan worden opgemaakt uit de Nota naar aanleiding van het verslag, waarin de regering antwoord geeft op eerdere Statenvragen over de LNT.

Enerzijds worden de topinkomens bij overheidsgelieerde entiteiten genormeerd aan het inkomen van de minister-president (130 procent), hoewel verschillende directeuren van overheids-nv’s aanvoeren dat hun inkomen ‘gebenchmarkt’ moet worden met internationale salarissen. Anderzijds moeten de inkomensverschillen op Curaçao in ogenschouw genomen worden.
De regering hierover: ,,Een wereldwijd probleem, ook op Curaçao, is dat de financiële ongelijkheid tussen burgers steeds groter wordt. Meer inkomensongelijkheid hangt samen met minder opwaartse sociale stijging, minder vertrouwen tussen burgers onderling en minder politiek vertrouwen onder burgers. Vooral het vertrouwen in de rechtsstaat en het parlement neemt af naarmate de inkomensongelijkheid toeneemt. Meer inkomensongelijkheid kan ook een rem zetten op de economische groei. Ook op Curaçao hebben we te maken met een grote ongelijkheid van inkomen.”
In het antwoord van de regering wordt verwezen naar een eerdere column van oud-bankier Ron Gomes Casseres in het Antilliaans Dagblad. Daarin wordt gesteld dat Curaçao zich graag spiegelt aan de Verenigde Staten (VS) en Nederland en liever niet aan Haïti en Bangladesh. Dus, zo wordt gesteld: ,,De benchmark voor geïndustrialiseerde landen (VS en Nederland) is dat het deel van de bevolking dat minder dan de helft van het nationaal inkomen geniet, ongeveer 11 procent is. In landen zoals Chili, Turkije, Mexico en Israël schommelt dat tussen de 18 en de 22 procent. Op Curaçao verdient 43 procent minder dan de helft van het gemiddeld maandelijks bruto-inkomen van 2.830 gulden. De conclusie kan daarom alleen maar zijn dat de 2011 Census bevestigt wat wij allemaal al wisten of vermoedden, en dat is dat de inkomensongelijkheid op Curaçao toch wel heel erg is en de armoede schrikbarend.”
Gebaseerd op de Census-gegevens van 2011, bedroeg het gemiddelde inkomen per persoon op Curaçao 3.023 gulden. Het mediane inkomen kwam uit op 1.836 gulden. ,,De mediaan ligt dus behoorlijk onder het gemiddelde inkomen. Dat duidt op een scheve inkomensverdeling”, aldus de regering. En vervolgt: ,,In deze landsverordening hebben we het over een inkomen dat afgerond 224.000 gulden per jaar bedraagt, en dus afgerond 19.000 per maand. Een persoon die dit bedrag verdient, kan niet aangemerkt worden als een minderbedeelde.”
Door de normering volgens de LNT wordt de koopkracht van een directeur, die nu nog boven de norm verdient, ‘inderdaad minder’, erkent de regering. ,,Maar willen we deze koopkracht koste wat koste handhaven, of zijn wij bereid om de vraag te beantwoorden wat een maatschappelijk aanvaardbaar salaris is voor een topfunctionaris werkzaam bij een overheidsgelieerde entiteit? Durven wij als gemeenschap de nodige maatregelen te nemen om een maatschappelijk aanvaardbare norm te introduceren?”
Overigens is de norm in de jongste gewijzigde versie van de LNT geen 224.000, maar 295.000 gulden voor directeuren van grote nv’s. In bepaalde uitzonderingsgevallen kan hiervan worden afgeweken en kan, ook als de inkorting van 25 procent op het inkomen van de minister-president komt te vervallen, daarmee uitkomen op een half miljoen (500.000) per jaar; ruim het dubbele dus van de 224.000 die wordt genoemd.
De wet komt volgende week tijdens een openbare behandeling aan bod in de Staten.

‘Benchmarken’
Om het scheve beeld van ‘benchmarken’ aan te tonen wordt in het antwoord van de regering voortgeborduurd op een voorbeeld dat de luchtverkeersleiding Dutch Caribbean Air Navigation Services Provider (DC-ANSP) gaf. Zo werd tijdens de briefing in de Staten door DC-ANSP aangegeven dat door een inkorting op het salaris het moeilijk wordt om deskundigen op hun werkgebied te rekruteren. En zonder deskundigen leidt dit tot verlies van luchtvaartcertificering en services. In Nederland worden de luchtverkeersleiders gevrijwaard van de zogeheten vergelijkbare ‘Balkenendenorm’.
De vraag werd gesteld of de regering het voornemen heeft om DC-ANSP te vrijwaren van de normering. De regering geeft aan dat het voorbeeld van Nederland te maken heeft met de specifieke situatie van dat land en luchthaven Schiphol die behoort tot de meest complexe onderdelen van het Europese luchtruim. De regering: ,,Kunnen we de Curaçaose luchthaven vergelijken met Schiphol? Niet blijkt, zoals de directeur van DC-ANSP stelt, dat er een algemene uitzondering bestaat voor luchtverkeersleiders.”