Van onze correspondent
The Bottom - Dit jaar bestaat Juancho E. Yrausquin Airport op Saba 60 jaar. Reden om dit op 25 augustus uitgebreid te vieren met een rondleiding op het nieuwe Rescue and Fire Fighting Station, gevolgd door een officieel gedeelte met toespraken, eten, drinken en entertainment.
De aanleg van een vliegveld op Saba werd heel lang niet mogelijk geacht. Rémy de Haenen, een piloot uit Saint-Barthélemy, was het echter niet met de conclusie eens. Een terrein op Flat Rock werd geëgaliseerd en De Haenen landde op 9 februari 1959 zijn vliegtuig onder toeziend oog van het grootste gedeelte van de bevolking van Saba. De overheid van Saba verbood De Haenen vervolgens om nog een keer te landen, maar tijdens de verkiezingen van 1962 was het ontbreken van een vliegveld een belangrijk punt. Na de verkiezingen is begonnen met de constructie van het vliegveld en op 8 september 1963 werd het Juancho E. Yrausquin Airport geopend. Het is vernoemd naar de Arubaanse politicus Juancho Irausquin die een belangrijke rol had gespeeld bij de aanleg, maar voor de opening was overleden.
Het vliegveld staat bekend als een van de gevaarlijkste ter wereld met de kortste landingsbaan ter wereld en wordt in één adem genoemd met airstrips hoog in de Himalaya en in de ijzige koude van Alaska. Het is zo gevaarlijk omdat aan de ene kant hoge rotsen zijn, de slecht 400 meter lange startbaan aan het eind eindigt met een hoge klif en piloten last kunnen hebben van stevige windvlagen. Hoewel de landing dus als extreem gevaarlijk wordt beschouwd en piloten deze alleen mogen uitvoeren na een speciale opleiding, is het nog nooit echt fout gegaan.
Wanneer het vliegtuigje op Saba aankoerst lijkt het voor de passagiers alsof de rotswand niet te missen is. Toch staat het toestel na een snelle wending naar links plots op de startbaan en komt het halverwege tot stilstand. Het vertrek is ook spannend. Met motoren die op volle kracht draaien staat het toestel te trillen aan het begin van de startbaan. Dan worden de remmen losgegooid en rijdt het steeds sneller op het einde van de baan en de peilloze diepte daarachter af. Dan is de startbaan opeens verdwenen en wordt er, soms na een lichte daling, snel hoogte gewonnen. Het vliegveld is officieel gesloten en mag alleen met speciale toestemming van de autoriteiten worden gebruikt. Dagelijks landen er kleine vliegtuigen, zoals de Twin Otter waarmee Winair dagelijks meerdere vluchten uitvoert vanaf St. Maarten. De vlucht van Princess Juliana International Airport op Sint Maarten neemt 12 minuten in beslag. Na Saba gaat het vliegtuig meestal door naar St. Eustatius voordat het terugvliegt naar St. Maarten.
