Van onze correspondent
The Bottom - Onderzoekers van de Van Hall Larenstein Hoge School, Wageningen University en Wageningen Marine Research hebben een nieuw pad ontwikkeld naar het natuurlijk herstel van de zee-egel Diadema antillarum. In samenwerking met de Saba Conservation Foundation hebben de onderzoekers een nieuw aanvullend materiaal gevonden voor vestiging op het koraal.
De verslechtering van de Caribische koraalriffen begon in de jaren zeventig toen ziektes de belangrijkste rifopbouwende koralen in de regio hebben verwoest. Deze problemen werden vervolgens versnel, toen de meest voorkomende herbivoor, de Diadema zee-egel, in de jaren tachtig massaal begon af te sterven. Binnen enkele dagen na het afsterven van de Diadema begonnen macroalgen te domineren op de Caribische koraalriffen. Deze verschuiving van door koraal gedomineerde naar door macroalgen gedomineerde riffen heeft verwoestende gevolgen gehad voor de biodiversiteit en de algehele gezondheid van het rif. Het natuurlijke herstel van de Diadema zee-egel is intussen traag verlopen. De nieuwe methode voor herstel van de zee-egels, genaamd Assisted Natural Recovery (ANR), gebruikt vergelijkbare technieken als bij herbebossing op het land. Het idee is dat door het wegnemen van barrières voor natuurlijk herstel, de groei kan worden versneld.
Eerdere studies suggereerden dat het herstel van de Diadema mogelijk wordt beperkt door een gebrek aan geschikt vestigingsondergrond voor hun larven. Doordat de riffen begroeid zijn met algen, ontbreekt er een schone ondergrond met verse biofilm en aangenomen wordt dat dit de sleutel is voor nieuwe vestiging. Met de ANR-methode hebben de onderzoekers een nieuwe ‘vestigingsondergrond’ aangebracht in de vorm van een lijn met een drijver die aan het rif is bevestigd met in totaal dertig zogenoemde bioballen per lijn. Bioballen worden normaal gesproken gebruikt in aquariumfilters en hebben een groot oppervlak. Een eerdere studie toonde aan dat dit materiaal zeer effectief is om de zee-egellarven zich aan te laten hechten en ze te beschermen totdat ze groot genoeg zijn om naar het rif te verhuizen. In april 2021 zijn voor de kust van Saba zes gebieden met herstelriffen geselecteerd, waarvan er drie zijn voorzien van bioballen en drie onaangeroerd zijn gelaten die als controle hebben gediend. Aan het einde van de studie werd aangetoond dat riffen met bioballen aanzienlijk hogere scoorden dan die zonder, maar dat de jonge zee-egels zelden groter werden dan twintig millimeter. Onderzoekers werken nu aan een optimalisatie van de methode.
