Door George Lichtveld
Het waanzinnig stupide kansspel dat bekend staat als ‘Russisch Roulette’ houdt in dat de speler een enkele kogel plaatst in een verder lege rol-cilinder van een revolver, vervolgens de rolcilinder een willekeurig aantal slagen doet ronddraaien zodat hij bewust niet weet welke kamer, met of zonder kogel, aan de beurt is om afgeschoten te worden. Hij richt daarna de loop van het wapen op de eigen slaap en haalt de trekker over. Met een rolcilinder van zes kamers bestaat er alsdan een kans van een op de vijf dat hij zichzelf om zeep helpt.
Curaçao kent haar eigen variant van een zelfvernietigend kansspel, ditmaal gegoten in de vorm van een nieuwe gokwet, de Landsverordening op de kansspelen (LOK) welke op 17 december door de Staten is goedgekeurd. Vaststelling door de Gouverneur en Publicatie dienen alsnog plaats te vinden alvorens dit wangedrocht van een wet in werking kan treden. Laten wij afwachten of dat gaat gebeuren. De LOK kan, in combinatie met andere factoren, even zelfmoordend van aard zijn voor Curaçao als Russisch Roulette voor de speler daarvan. Terwijl vooral vanuit de trustsector zwaar gelobbyd is voor de invoering van deze wet en onze minister van Financiën de heilzaamheid daarvan maar blijft verkondigen en uitdragen, zijn er daarentegen maar weinigen die op de gevaren hebben gewezen van het legitimeren en het wereldwijd uitwaaieren van de online gambling industry, een sector waaraan zoveel risico’s zijn verbonden. Ik durf zelfs te wedden dat 80 procent van de Statenleden het LOK-wetsontwerp niet eens gelezen heeft en ook geen besef heeft van het monster dat ze hebben gecreëerd, de hoofden staan thans immers op ayaka’s, pan de jamon en de nieuwe schoenen die gekocht moeten worden voor de kerst. Wie heeft in al dat gedruis en gewoel rond de komende feestdagen er nu zin in om 47 bladzijden van een zwaar ge-upchunked stuk wetsontwerp te doorploegen, laat staan moeite te stoppen in het analyseren daarvan.
Dat peulenschilletje van 40 miljoen gulden aan inkomsten dat de minister van Financiën, Javier Silvania (MFK) steeds zo trots aanhaalt is te belachelijk voor woorden in een business waar triljoenen in omgaan. Zelfs Malta die om en nabij aan 314 casino-operators vergunning heeft verleend verdient jaarlijks 5 miljard euro aan gokinkomsten. Zelfs in geval een tiende gedeelte (1.500) van de zogenaamd door Curaçao gelicentieerden zich voor formele registratie bij CGA zouden aanmelden, is dat aantal niet te behappen omdat Curaçao absoluut niet in staat zal zijn om dit aantal online casino’s te overzien. Om daar wel toe in staat te zijn zal de CGA minstens 500 compliance officers nodig hebben, welk aantal sowieso niet te verwerven is zelfs niet als men die uit het buitenland zou willen aantrekken. Met een povere bezetting van acht pennenlikkers bij de CGA kom je geen stap verder. Ter vergelijking mag ik naar voren brengen dat de Nederlandse Kansspelen Authoriteit die over een bezetting van ongeveer 100 man beschikt, gedurende een jaar maar 22 vergunningen heeft kunnen afwerken. Desgevraagd naar de volstrekt ontoereikende uitvoeringscapaciteit van de CGA gaf directeur Cedric Pietersz te kennen dat zulks zal worden opgevangen met personeelsuitbreiding, outscourcing en gebruikmaking van AI, een antwoord waarmee ik dus mooi het bos werd ingestuurd. Dit brengt mij op mijn voornaamste bezwaar tegen de LOK. Men moet weten dat wetgevingsjuristen in de uitvoering van hun werk dienen uit te gaan van vastgelegde beginselen van behoorlijke regelgeving zoals het beginsel van de duidelijke doelstelling, het noodzakelijkheidsbeginsel, het beginsel van het juiste orgaan, het beginsel van consensus, het beginsel van de kenbaarheid, het rechtszekerheidsbeginsel en het beginsel van uitvoerbaarheid. De LOK in zijn huidige vorm voldoet op zijn minst niet aan drie beginselen waaronder die van de uitvoerbaarheid. Als men kijkt naar de uiterst gedetailleerde criteria die in de LOK zijn neergelegd voor de beoordeling van vergunningaanvragen en de voorschriften die daarvoor zijn uitgezet, alsmede de hoeveelheid informatie die aanvragers moeten overleggen en welke ook getoetst zal dienen te worden door de compliance officers, zulks met de hantering van bijkomende toezichtprocedures en de procedures voor de toepassing van bestuursdwang, dan kan men tot geen andere conclusie komen, dan dat het hier gaat om een fopwet, een cosmetische wet die enkel tot doel heeft de buitenwereld een rad voor de ogen te draaien van hoe goed, transparant en verantwoordelijk Curaçao wel te werk gaat. Dit terwijl de minister en de CGA heel goed weten dat wat er aan toezicht- en controlemechanismen in de LOK staat opgenomen niet in de verste verte uitvoerbaar is. Zeer verwerpelijk is verder de omstandigheid dat de CGA zowel belast is met het (1) beleid over de LOK als over de (2) uitvoering daarvan. Goed toezicht voldoet aan principes van onafhankelijkheid, transparantie en professionaliteit: onbeïnvloed, objectief feitenonderzoek, een oordeel en openbaarmaking van het oordeel. Dat betekent een verplichte functiescheiding van beleid en toezicht. Bij de CGA is dat niet het geval. De machtsconcentratie in de CGA geeft dan ook aanleiding tot machtsmisbruik en corruptie.
De LOK gaat mank op essentiële punten, mij is bekend dat het concept niet is opgesteld door de wetgevingsjuristen van de afdeling Wetgeving en Juridische Zaken (WJZ) maar door een externe jurist die er overigens ook over pocht de ‘architect van de LOK’ te zijn, maar die blijkbaar niet thuis is in de technisch-inhoudelijke aspecten van het wetgevende werk. Deze jurist hield er uiteraard een eigen agenda op na en wist precies waarom hij de artikelen als zodanig heeft geformuleerd. De materiële inhoud komt van hem, de afdeling Wetgeving en Juridische Zaken lijkt enkel ingeschakeld te zijn om de voorgeschreven vormgeving te verzorgen en de procesmatige afronding van het concept te bewerkstelligen.
De LOK is duidelijk een vergunningsarrangement dat bedoeld is om indruk te maken op de financiële wereld over Curaçaos rechtschapenheid en om indruk te maken op de (internationale) financiële toezichthouders. Wie uit die wereld zal zich overigens afvragen of hetgeen de LOK bepaalt ook inderdaad uitvoerbaar is, dat gaat echt niet gebeuren. Tegelijkertijd geeft de LOK een signaal uit aan online gambling casino’s, aan trustkantoren en aan de inside crowd van de gambling industry dat zij niet bang hoeven te zijn voor toezicht en controle, het zwaar ge-upchunkte taalpatroon van regels, voorwaarden en voorschriften is wegens een structureel gebrek aan capaciteit gewoon niet af te handelen en maakt dus dat cruciale informatie over onder andere de uiteindelijk belanghebbenden (UBO’s), over spel- en payment-services, over gokwinsten, transacties en geldstromen alsmede al dat gehannes met crypto-valuta’s, altijd zal blijven hangen in de bureaucratie van CGA, alwaar het uiteindelijk in administratieve wolligheid zal verdwijnen. Dat schijnt ook de bedoeling te zijn. De LOK is een witwas superhighway nu adequaat toezicht en controle ontbreekt en ook niet mogelijk is. Onze geopolitieke omgeving die gewoon beladen is met drugskartels, corrupte regeringen geïnfiltreerd door de grensoverschrijdende georganiseerde misdaad alsmede met gewapende criminele groepen, juicht waarschijnlijk de LOK toe, Curaçao wier DNA bestaat uit naar buiten gerichte dienstverlening toont hiermee haar keerzijde en faciliteert met de LOK de georganiseerde grensoverschrijdende misdaad. Daarnaast worden op het eiland door bepaalde personen en groeperingen verwoede pogingen ondernomen om het eiland uit het Koninkrijksverband te halen. De LOK-handreiking aan de onderwereld en het geschop tegen Nederland zet een uiterst gevaarlijke trend in beweging die uiteindelijk kan leiden tot de onafhankelijkheid van het eiland en een direct daaropvolgende volledige inkapseling door de georganiseerde misdaad. Daarmee loopt het eiland het risico zelfmoord te plegen, het kansspel van onze LOK-roulette is reeds in gang gezet, overlevingskansen kan ik echt niet voorspellen.
De auteur van deze opiniebijdrage, George Lichtveld, schrijft regelmatig op persoonlijke titel opiniestukken. Hij was werkzaam voor Stichting Ontwikkeling Nederlandse Antillen (Sona), onder andere in verband met de bouw van het nieuwe ziekenhuis. Ook was hij in het verleden lid van de partij PAR waar hij later mee brak.
