Het is 17 september 2024 rond de klok van 14.00 uur als ik met twee vrienden naar El Tributo rijd om Loeshen Francisca de laatste eer te bewijzen. Loeshen ken ik van de lessen Nederlands die ik hem heb gegeven omdat hij ook graag Nederlands wilde leren spreken. Hij had me verteld, dat hij op de basisschool nooit Nederlandse les heeft gehad. Dat verbaasde me, omdat wettelijk gezien in het Funderend Onderwijs de lessen Nederlands in het curriculum zijn opgenomen. Van de andere kant dacht ik ,,waarom zou Loeshen hierover niet de waarheid spreken. Hij kent geen Nederlands en wil graag graag de taal leren”. Al pratende hierover met mijn vrienden naderden wij de stoplichten in het verlengde van Schottegatweg Zuid richting Presidente Romulo Betancourt ter hoogte van Kaya Gutierrez Gerardina. Het was niet druk op de weg en ik zag door het praten over het hoofd dat het stoplicht voor mij op rood stond. Toen ik al door het rode licht was gereden, besefte ik dat het licht op rood stond. Ik wilde aan de ene kant remmen en stoppen, maar omdat er geen auto’s aan het rijden waren, reed ik door. Stoppen zou misschien juist een ongeluk kunnen veroorzaken. In mijn spiegels zag ik dat een politieauto zijn zwaailichten aandeed en achter me aan kwam rijden. Ik stopte op een geschikte plaats aan de kant van de weg en wachtte af wat er zou gebeuren.
Een vrouwelijke politiebeambte begon meteen te schreeuwen dat ik een groot ongeval had kunnen veroorzaken. Ik zei haar dat ik me goed bewust ben van het feit dat ik door rood licht was gereden. Door het praten had ik niet goed opgelet. Ik moest niet gaan praten als ik reed, antwoordde de vrouwelijke politiebeambte. En ze bleef doorgaan dat ik een ongeluk had kunnen veroorzaken. Ik vroeg haar of ze mijn papieren wilde inzien. Ik heb altijd al mijn autopapieren netjes op orde in een mapje in het dashboardkastje. Daar maakte ik mij geen zorgen over. Ik verzamelde de nodige papieren bij elkaar en uit mijn portemonnee haalde ik mijn rijbewijs. Terwijl ik alle documenten nog in mijn hand had, trok ze deze uit mijn hand. Doordat ze de papieren uit mijn hand trok, viel mijn rijbewijs op de grond. Ik maakte meteen de opmerking wat voor manieren dit zijn. Haar mannelijke collega was intussen erbij gekomen, raapte mijn rijbewijs op en overhandigde dat aan haar. Hij zei me dat ik meer respect moest tonen voor het uniform. Ik diende hem meteen van repliek en zei dat zij geen respect heeft getoond door de papieren uit mijn hand te rukken, waardoor het rijbewijs op de grond is gevallen. Ik vroeg vervolgens aan de vrouwelijke beambte om zich te legitimeren. Ze antwoordde niet en nogmaals zei ik haar dat ze wettelijk verplicht is om zich te legitimeren. Ik heb het recht om te weten met wie ik te maken heb. Ze heeft niets gezegd en na controle van de papieren, deze in de auto gegooid. De belastingkaart zit er niet bij, gaf ze door aan haar collega en liep door naar de politieauto. Ik keek nogmaals in het mapje van de autopapieren en daar was inderdaad de belastingkaart. Voordat ik de belastingkaart overhandigde, zei ik hem dat ik deze kaart in zijn hand zou geven en dat ik de kaart in mijn hand wil terugkrijgen. Dat heeft hij gedaan. Ik vroeg hem verder hoe zijn vrouwelijke collega heette en haar naam heeft hij niet gegeven. Op mijn vraag of hij zich wilde legitimeren, zei hij me dat hij een uniform aan had en in een dienstauto reed. Dat moest voor mij voldoende zijn. Ik vroeg hem nogmaals hoe zijn naam was en toen verstond ik iets van Auston Margarita. Uw initialen vroeg ik. R.S.; geboortedatum geen antwoord. U hoort nog van ons, was het laatste wat hij zei. Daarna reed de politieauto met nummer Polis 39, ons snel voorbij.
De betreffende dame heeft een politieopleiding genoten, neem ik aan. Ik ben van mening dat de mannelijke collega haar in de auto moet aanspreken op haar gedrag. Collega’s moeten elkaar corrigeren, ook politieambtenaren. Het gedrag van de politievrouw is niet goed te keuren en doet afbreuk aan het imago van de politie op Curaçao. Als ze dit niet begrijpt, is ze niet geschikt voor het werk van politiebeambte. In mijn beleving had ik gewoon een bekeuring moeten krijgen wegens rijden door rood licht. Ze kon naar mijn autopapieren vragen en vervolgens deze weer in mijn handen teruggeven.
Willem A. Mink, Curaçao
