Onderwijs in gevaar
In een aan mij toegestuurd document blijkt dat de minister van Onderwijs, de naam van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport heeft veranderd in ministerie van Cultuur (Ministerio di Kultura).
De naamsverandering heeft alles te maken met de visie van de minister over het belang, de plaats en de betekenis van cultuur.
De school, thuis, wijk, media, sociale organisaties en intramurale instituten zoals gevangenis, internaten en het ziekenhuis zijn, volgens de minister, de verspreiders van cultuur.
Een blik in de 118 actiepunten uit het acht pagina’s tellend document toont een paar zeer merkwaardige beleidsvoornemens die een gevaar zijn voor het onderwijs en een serieuze bedreiging voor de democratische rechtstaat. Hieronder een selectie van de tien meest opvallende punten:
- Instellen van een raad voor de bescherming van de populaire Afro-Curaçaose cultuur (lees: instelling van discriminatie en etnische verdeeldheid).
- Oprichten van een cultureel-educatief televisiestation om de meerderheidscultuur van Curaçao te bevorderen (lees: met belastinggeld van de multiculturele gemeenschap).
- Introductie van een ‘cultuur-belasting’ op brandstofgebruik (Curoil) en telefoongesprekken (UTS) (lees: nog meer betaling ipv belastingverlaging).
- Onderwijs nationaliseren; afschaffing van privé-onderwijs (lees: tegen de vrijheid van onderwijs).
- Introductie van een cultuurfonds dat geld ontvangt van de overheid, overheids-nv’s en de nationale loterij.
- De instructietaal van het onderwijs is Papiaments (lees: nu bij wet Papiaments, Nederlands en Engels en schoolbesturen zijn vrij om één van de drie talen of een combinatie te gebruiken als instructietaal).
- Spaans en Engels worden vaktalen op school (lees: Nederlands wordt helemaal afgeschaft).
- Het onderwijs wordt genationaliseerd, met andere woorden privé-onderwijs wordt afgeschaft (lees: in strijd met de Staatsregeling waarin vrijheid van onderwijs wordt gegarandeerd).
- Voor specialisatie en professionalisering moeten de beste studenten studeren in de regio in landen zoals Cuba, Venezuela, Trinidad en Colombia.
- Leerkrachten voor het voortgezet- en hoger onderwijs moeten uit de regio worden gehaald en de komst van specialisten uit Nederland moet worden stopgezet. (lees: een Curaçaos reisverbod voor Nederlandse specialisten op komst?)
Hmmmmmm zucht!
Een troost is het feit dat het gehele onderwijs en daarbij ook het meertalig beleid in wetgeving is vastgelegd tijdens het kabinet de Jongh-Elhage.
Veranderingen zoals hierboven voorgesteld kunnen dus niet volgens het ‘Flow-model’ met een paar handtekeningen onder een verklaring gebeuren. Daarvoor is een zeer omslachtig proces van wetgeving, adviesrondes en Statendebat nodig.
Dit neemt niet weg dat de visie van minister Rosalia die onderwijs voorstelt als een uitvoering van cultuur, en wetenschap helemaal geen plaats geeft, een gevaar is voor het onderwijs, terwijl de Staatsregeling van Curaçao toch nadrukkelijk stelt dat het onderwijs een onderwerp van aanhoudende zorg is van de regering.
Omayra V.E. Leeflang, ex-minister van Onderwijs
