Dat deze groep boeven ons steeds zand in onze ogen gooit wisten we allang, want telkens als bijvoorbeeld een groep schoolkinderen naar huis gestuurd wordt vanwege de stank en de ziekmakende lucht, komen ze met het excuus dat ze gaan uitzoeken waar de stank vandaan komt, want ze zijn er zeker van dat het niet van hun afkomstig is en daarna hoor je niks.
Ik zie nog die foto voor me van die groep rode hemdjes in het Wilhelminapark toen iedereen in spanning afwachtte of de beslaglegging door zou gaan en zij alle werknemers daarop afgestuurd hadden om druk uit te oefenen op de regering en om op de emoties van het volk in te spelen, want er zouden zo veel gezinnen zonder inkomen komen te zitten als het door zou gaan. En nou zijn er 52 gezinnen die door hun toedoen zonder werk komen te zitten, omdat ze het bedrijf waar ze werkten bewust kapot hebben gemaakt terwijl het niet nodig was.
We hebben al jaren lang een kleine kaarsenfabriek die al tientallen jaren draait en zo’n 52 mensen in dienst heeft. Zij leveren aan de kerken, supermarkets, kleine toko’s en exporteren zelfs naar de Engelse eilanden. Iedereen kent die kleine citronella kaarsen van hun waar we tientallen van in huis hebben gehaald toen met de Chikungunya-epidemie, die kwamen daar vandaan. Ze haalden hun belangrijkste grondstof, de paraffine, bij de Isla die het anders normaal als afval verbrand. Jarenlang ging het goed en heeft de fabriek zelfs een hele installatie opgezet, wat een klein vermogen heeft gekost, om de paraffine te verwerken tot kaarsen. Natuurlijk moesten er meer mensen komen werken om aan de vraag te voldoen.
Ze kochten jarenlang de paraffine bij de Isla voor 1 gulden de kilo. Van de een op de andere dag besloot de Isla om de prijs te verhogen van 1 naar 10 gulden de kilo, wetende dat als ze het elders zouden importeren hun eindproduct te duur zou zijn en zij zichzelf uit de markt zouden prijzen. Dan krijgen we weer de bekende monopoliepositie zoals we er daar veel van hebben hier op deze klip. Dus de fabriek moest dicht en de mensen moesten naar huis gestuurd worden.
Telkens als ik die slogan van hun zie dat ze zo betrokken zijn bij onze gemeenschap en kraaltjes en spiegeltjes aan onze politici en religieuzen uitdelen, krijg ik gegarandeerd kotsneigingen. Onze economie staat al een hele poos stil, de minister en bestuursleden van de Kamer van Koophandel reizen de wereld af om, denk ik, investeerders aan te trekken terwijl de lokale investeerder die we hier hebben naar de verdommenis geholpen wordt door diezelfde PdVSA waar ze de kont van kussen.
52 Gezinnen die een triest nieuw jaar tegemoet gaan omdat de kans dat ze werk zullen vinden minimaal is omdat er geen investeerders zijn die nog in deze Cirque de Soleil wat wij regering noemen geloven. Diezelfde werknemers die toen stonden te krijsen dat hun baan op de tocht zou komen te staan die moeten nou even stil blijven staan en aan die 52 gezinnen denken die zonder inkomen zijn komen te zitten door een koppige beslissing van de PdVSA die afval paraffine duur wilde verkopen, wetende dat de fabriek daardoor moest sluiten. Hier kan ik écht niet om lachen want het is dieptriest!
Arthur Donker
Curaçao