Jacinta Constancia: Het voorstel moet verder in de Staten

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Behandel en bekrachtig de gewijzigde Landsverordening beginselen gevangeniswezen. Dat is het advies van ex-MFK-politicus Jacinta Constancia.

Deze krant berichtte eerder over haar beklag in een brief aan de Statenleden over de erbarmelijke situatie in de strafgevangenis Sentro di Detenshon i Korekshon Kòrsou (SDKK). Constancia spreekt uit ervaring, omdat zij zelf onlangs een gevangenisstraf voor ambtelijke corruptie en oplichting heeft uitgezeten. In haar schrijven reikt ze ook oplossingen aan.
Ten eerste noemt zij een voorstel vooreen wetswijziging dat in de Staten besproken is maar nimmer follow-up heeft gekregen. Dat wetsvoorstel was bedoeld om de detentievoorwaarden en rehabilitatieprocessen te verbeteren. Ze legt uit dat enkele punten in dat wetsvoorstel de voorwaardelijke invrijheidstelling, verlof onder elektronische toezicht, het kunnen volgen van een penitentiair programma gericht op succesvolle terugkeer in de samenleving, beschikken over bepaalde spullen in de cel, recht om eigen kleding te dragen en gezonde voeding omvatten. Constancia noemt het de ‘Amerigo-wet’ (vernoemd naar initiatiefnemer Amerigo Thodé die inmiddels overleden is) die in juni 2023 in een centrale commissievergadering in de Staten aan de orde is geweest en toen al direct goedgekeurd werd (zie kader).
Ook vindt Constancia dat het argument van ‘geen geld’ geen hout snijdt. ,,Wij kunnen niet meer blijven stilstaan en aangeven dat er geen geld meer is. Geloof mij, sommige zaken die ik binnen de strafinrichting SDKK dagelijks zag, zijn naar mijn persoonlijke mening makkelijk op te lossen en vergen geen extra financiële middelen. Meer geld geven aan overtime, meer bevoegdheden geven aan mensen die niet met hun machtpositie kunnen omgaan, is niet een duurzame en structurele oplossing.
De oplossing is en blijft vooral dat er prioriteit wordt gegeven aan veiligheid, zekerheid en hygiëne. Het gaat om een ombuiging van mentaliteit en gedrag van de ambtenaren (bewaarders) binnen de strafinrichting SDKK die hun machtpositie misbruiken en daardoor gedetineerden geen perspectief of kans op een toekomst bieden om een normaal leven te leiden. Want de gedetineerden moeten ook in de gevangenis kiezen om te overleven, met alle consequentie van dien.”
Zij legt uit dat het schenden van de basisrechten op veiligheid, zekerheid en hygiëne van de gedetineerden niet voldoende aan de regering gerapporteerd wordt. ,,Hierdoor ontstaan voor de gedetineerden nieuwe problemen.”
Zij laakt dan ook de rondleidingen van studenten, personen van de Nederlandse regering en de Tweede Kamer en overige instellingen ‘die alleen zien wat deels goed gaat binnen de afgekeurde strafinrichting’. Wat haar betreft moet gestopt worden met uitlatingen over ‘de wil om verandering te brengen, en het beleid aan te passen’. Er moet actie ondernomen worden.
Naast het behandelen, aannemen en in werking stellen van genoemde wetgeving stelt zij ook voor om binnen het ministerie van Justitie een werkgroep in te stellen die de genoemde problemen en knelpunten toetst en mogelijke oplossingen bedenkt.