Regering: Luchtkwaliteitswet kan rechterlijke toetsing doorstaan

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De regering laat zich niet afschrikken door de milieuorganisatie Clean Air Everywhere (CAE) die gesteld heeft dat als de Landsverordening luchtkwaliteit zoals deze nu op tafel ligt aangenomen wordt, een gang naar de rechter niet uitgesloten wordt.

In een ‘nota naar aanleiding van het verslag’ waarin de regering schriftelijk antwoord geeft op eerder in de Staten gestelde vragen, staat: ,,De in het ontwerp opgenomen normen voor luchtkwaliteit zijn na zorgvuldig onderzoek, gebaseerd op wetenschappelijke literatuur en internationale richtlijnen en na consultatie met belanghebbende organisaties gekozen. De normen zijn in lijn met de vigerende wetenschappelijke inzichten en internationaal gehanteerde standaarden. De regering heeft voor de Curaçaose context maatwerk geleverd, door per stof de meest geschikte advieswaarde, dan wel standaard te selecteren. De regering is dan ook van mening, dat de in het ontwerp vastgestelde normen een mogelijke rechterlijke toetsing, zullen kunnen doorstaan.”
Met de lijst van stoffen is voldaan aan een de eis van de rechter, namelijk dat de immissienormen in de landsverordening moesten zijn opgenomen. ,,Alle immissienormen zijn vastgelegd in deze ontwerp-Landsverordening en zullen worden opgenomen in het nieuwe hoofdstuk 3A van de te wijzigen Hinderverordening Curaçao 1994. Dit is dus geheel in lijn met het vonnis van de rechter”, zo wordt er door de regering eraan toegevoegd.
CAE heeft in mei van dit jaar tijdens een technische briefing aan de Centrale Commissie van de Staten aangekondigd de rechter te vragen de Landsverordening te vernietigen. Maar, zo meent de regering: ,,Met het huidige ontwerp wordt het vonnis in kort geding van 19 juli 2022 van het gerecht in eerste aanleg voldoende geadresseerd. Het gerecht oordeelde immers dat de ministeriële regeling zowel op formeelrechtelijke als materieelrechtelijke gronden niet voldeed. Het instrument van een ministeriële regeling zou gebrekkig zijn omdat deze niet door de formele wetgever (regering en parlement) is vastgesteld. Bovendien moesten er voor zwaveldioxide en fijnstof naast jaargemiddelde grenswaarden ook daggemiddelde grenswaarden worden opgenomen. Het onderhavige ontwerp bevat een deugdelijk en effectief wettelijk kader ten aanzien van de luchtkwaliteit.”
En zo wordt vervolgd: ,,De regering heeft de stakeholders tijdig en op transparante wijze betrokken bij het wetgevingsproces en mede op basis van de consultatie een belangenafweging uitgevoerd. De regering is dan ook van mening dat het ontwerp een mogelijke rechterlijke toets zal kunnen doorstaan.”

‘Geen CO2-norm en hiaat in de wet’
Uit een eerder in deze krant gepubliceerde reactie van CAE blijkt overigens dat de kritiek niet alleen gericht is op bepaalde waarden die opgenomen zijn ten aanzien van specifiek zwaveldioxide (SO2) maar ook op het ontbreken van een norm voor de uitstoot van koolstofdioxide (CO2). CO2 komt dus niet voor op de lijst van stoffen in de Landsverordening luchtkwaliteit. CO2 is een gas dat van nature in de atmosfeer aanwezig is. Maar als gevolg van menselijke activiteiten is de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer in de laatste 150 jaar extreem sterk toegenomen. Dit komt vooral door de verbranding van fossiele brandstoffen, zoals kolen, olie en gas. Te veel uitstoot van CO2 leidt onder andere tot het opwarmen van de aarde met alle gevolgen die deze klimaatverandering teweegbrengt.
Ten aanzien van zwaveldioxide (SO2) voert CAE aan dat door te werken met een jaargemiddelde van 50 microgram per kubieke meter SO2 en een maximum daguitstoot van 125 microgram per kubieke meter SO2, er sprake kan zijn van ‘vervuiling arbitrage’. Dit houdt in dat er een verrekening kan plaatsvinden of anders gezegd, de operator van de raffinaderij kan gaan ‘rekenen’ en ‘inspelen’ op een hiaat in deze wetgeving. De stichting geeft een voorbeeld. Als de raffinaderij zeven maanden niet operationeel is, maar de andere vijf maanden 124 microgram per kubieke meter SO2 per dag uitstoot (net onder het maximum van 125 microgram), blijft de raffinaderij binnen de wet. Maar de vijf maanden uitstoot van per dag 124 microgram per kubieke meter SO2 is ‘een grove schending van artikel 8 EVRM’.
Daarnaar gevraagd door de MAN-fractie reageert de regering als volgt: ,,De dagnorm van 125 microgram per kubieke meter SO2 betreft een interim advieswaarde van de World Heath Organisation. Deze dagnorm is tevens ook door de Europese Unie wettelijk vastgesteld als dagnorm voor alle lidstaten. Verder komt uit de jurisprudentie ten aanzien van artikel 8 EVRM door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in Straatsburg, de Hoge Raad en ook het Hof van Justitie van de Europese Unie in Luxemburg naar voren dat toepassing van artikel 8 EVRM niet leidt tot specifieke normen, maar wel tot het nemen van maatregelen. De regering is dan ook van mening dat de door CAE bestreden norm niet in strijd is met artikel 8 EVRM.”