Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het hoofdlijnenakkoord omtrent de Ennia-resolutie is ondertekend. Dit gebeurde gistermiddag in het gebouw van de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) door Richard Doornbosch, president van CBCS, José Jardim, financieel-economisch directeur van CBCS, premier Gilmar Pisas, minister van Financiën Javier Silvania, en de Sint Maartense financiënminister Ardwell Irion. Vanaf afstand was ook Silveria Jacobs, de premier van Sint Maarten aanwezig.
Hiermee is de kogel definitief door de kerk en zijn de 30.000 polishouders, die lang in onzekerheid leefden over het lot van hun huidige en toekomstige pensioenaanspraken, gered.
Met de officiële ondertekening van het akkoord, hebben de Landen Curaçao en Sint Maarten en de CBCS zich verplicht tot het decennialang jaarlijks inleggen van forse bedragen in een fonds. Curaçao draagt 30 jaar lang 30 miljoen gulden per jaar bij (in totaal dus 900 miljoen) en Sint Maarten over dezelfde periode 2,3 miljoen per jaar (69 miljoen over de hele looptijd). De betalingsplicht van toezichthouder CBCS geldt nog 20 jaar langer. Tot en met het jaar 2074 draagt deze instelling jaarlijks 15 miljoen gulden bij, met dus een totaal van 750 miljoen gulden.
In het akkoord wordt over de bijdrage van CBCS nog opgemerkt dat deze is gebaseerd op een commitment voor een dividenduitkering van in totaal 17,91 miljoen, waarbij het bedrag dat wordt verstrekt aan het Resolutiefonds wordt vastgesteld op basis van een verdeelsleutel.
Doornbosch noemde de ondertekening een feestelijk moment, omdat er na ‘intensief en constructief overleg’ een oplossing is bereikt voor de polishouders. Ook benadrukte hij het karakter van het akkoord. Omdat het een hooflijnenakkoord betreft, dient deze nu nader uitgewerkt en vervolgens geïmplementeerd te worden.
Ook de andere ondertekenaars kwamen tijdens een gezamenlijke persconferentie aan het woord. Iedereen toonde zich verheugd met het bereikte resultaat en de goede samenwerking die hiertoe heeft geleid.
Hoewel deze oplossing voor de problematiek rondom Ennia Caribe Leven (ECL) vorig jaar oktober al door de Landen Curaçao en Sint Maarten wereldkundig werd gemaakt, en - met steun van het College financieel toezicht (Cft) - werd verkozen boven een nieuwe lening van Nederland, is het niet voor niets dat de resolutie pas nu is geformaliseerd.
Voor de oplossing is weliswaar geen geld uit Nederland nodig, maar toch was Nederlandse goedkeuring wel vereist. Dat heeft te maken met de langjarige herfinanciering van de covidlening. Nu de Nederlandse regering heeft verklaard de Ennia-resolutie voldoende solide en duurzaam te vinden, is het risico op het niet nakomen van financiële verplichtingen omtrent de covidlening geminimaliseerd. En dat lagere risico vertaalt zich weer in een lagere rente die Curaçao en Sint Maarten moeten betalen.
Eerder was al in het Antilliaans Dagblad te lezen dat de vastgelegde bijdrage van de Centrale Bank wordt gefinancierd vanuit de uit te keren dividenden. Maar wie de dividenduitkeringen van CBCS sinds 2013 bekijkt, kan zich nauwelijks aan het idee onttrekken dat 17,9 miljoen op jaarbasis wel erg veel is, en wellicht ook niet jaarlijks realistisch.
In de jaren 2013 tot en met 2018 werd er weliswaar dividend uitgekeerd, maar op het jaar 2015 na - waarin 31,9 miljoen werd uitgekeerd - kwamen de dividenduitkeringen niet boven de 15,9 miljoen gulden uit. Over de boekjaren 2019 tot en met 2022 werd zelfs helemaal geen dividend uitgekeerd. Voor het jaar 2023 is dit nog niet duidelijk, omdat de jaarrekening nog niet is vastgesteld.
