Van een onzer verslaggevers

Willemstad/Caracas - In een poging de economie te herstellen, probeert Venezuela haar overvloedige gasreserves te benutten en te exporteren.

Ook Curaçao en Aruba komen voor in de nieuwe plannen van het Venezolaanse staatsoliebedrijf Petróleos de Venezuela (PdVSA).
Zo blijkt uit een artikel op de nieuwssite Argus Media, die de ontwikkelingen op de oliemarkt nauwlettend in de gaten houdt. ,,Het beoogde herstel van Venezuela wordt bijna altijd bekeken vanuit de 300 miljard vaten aan ruwe oliereserves die het land heeft. Het lijdt geen twijfel dat een nieuwe regering de olie-industrie snel moet aanwenden om het land van Opec weer op de been te krijgen. Maar in de poging om de welvaart te herstellen, verdienen Venezuela’s kolossale aardgasreserves en de toegang tot nabijgelegen markten meer aandacht”, aldus Argus.
Als potentiële exportkanalen in dit verband wordt ‘Caribisch Nederland’ genoemd en specifiek Aruba en Curaçao. ,,Op Aruba zal PdVSA’s dochteronderneming Citgo - of een stabielere vervanging - gas nodig hebben om de voormalige Valero-raffinaderij op te knappen tot een ‘heavy crude upgrader’”, zo valt te lezen in het artikel. PdVSA Gas zou al een plan hebben ontwikkeld om een pijpleiding te installeren van de Tiguadare-installatie in Venezuela naar Aruba om de geplande upgrader te gebruiken, om met gasoverschotten stroom te genereren. Ook bestaat er een afzonderlijk plan om een dergelijke pijplijn te installeren naar Curaçao.
Deze mogelijkheden worden slechts ‘bescheiden exportkanalen’ genoemd door Argus. Een grotere invloed zal Shell bijvoorbeeld hebben. Deze maatschappij is van plan om het ondiepe water van Dragon Field aan te boren om de ‘gas-hongerige’ industrieën in Trinidad & Tobago te bevoorraden. In augustus tekende de Europese grootheid een voorlopige verkoopovereenkomst met PdVSA en The National Gas Company of Trinidad and Tobago (NGC).
Shell zou binnen deze deal een rol spelen in de ‘supply chain’, Dragon Field helpen ontwikkelen en een stroomlijn bouwen naar het Hibiscus-platform van Trinidad. Een deel van het gas zou worden gebruikt voor de onderbenutte Atlantische liquefactie-installatie, waarin het een topaandeelhouder is samen met BP. Shell zou met name onbewerkt gas kopen van PdVSA en het na verwerking verkopen aan NGC.
Daarnaast bezit PdVSA al een lege gaspijpleiding naar Colombia - wat door Argus overigens een ‘verslechterd overblijfsel van een kortstondige bilaterale samenwerking tussen Caracas en Bogota’ wordt genoemd. En ook andere buitenlandse bedrijven zouden staan popelen om de gasreserves te gaan ontwikkelen. Zo wordt het Colombiaanse Chevron genoemd, dat het Loran-Matanee-veld beheert wat zich uitstrekt over de grens tussen Venezuela en Trinidad. En Ruslands Rosneft met gasvelden grenzend aan Dragon.
Hoewel de plannen veelbelovend zijn - ‘het toekomstige potentieel voor de levering van gas naar raffinaderijen, fabrieken, maar ook naar de residentiële en commerciële sector zal enorm zijn’ -, is het volgens Argus in de huidige situatie niet reëel om te verwachten dat het nu al de gewenste resultaten oplevert. ,,Het noodlijdende Opec-land kan nog niet eens aan zijn eigen gasbehoeften voldoen. Laat staan grensoverschrijdende pijpleidingen of een liquefactie-faciliteit installeren en onderhouden”, zo schrijft de oliewebsite. ,,Maar mocht Caracas van politieke koers veranderen, dan kan Venezuela de gasplannen wel degelijk activeren als onderdeel van een ‘gewaagde wederopbouwcampagne’.”