Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het is onjuist te stellen dat de strijd tegen de vervuiling van de raffinaderij een zaak van Nederlanders is, de lokale bevolking heeft in het verleden wel vaker tegen luchtvervuiling geprotesteerd.
Dat hebben Kenneth Valpoort, vakbondsman en bewoner van Wishi/Marchena die al jaren strijdt tegen de raffinaderij en Lloyd Narrain, voorzitter van de milieugroepering Defensa Ambiental tegenover deze krant verklaard.
,,Ik weet dat in de 60’er jaren, toen de raffinaderij nog in handen van de Shell was, een groep lokale onderwijskrachten schriftelijk protest aantekende tegen de vervuiling. Onlangs heeft vakbondsman Errol Cova, die tegenwoordig betrokken is bij het Multidisciplinaire Projectteam (MDPT), tijdens een informatieve bijeenkomst van het MDPT in Wishi/Marchena dat ook bevestigd”, aldus Valpoort tegenover deze krant.
,,Bewoners van Wishi/Marchena hielden in 1989 een eerste protestbijeenkomst, waar zo’n 700 mensen op af zijn gekomen. Ook de twee daaropvolgende jaren zijn er protestbijeenkomsten gehouden”, zo legt Valpoort uit.
,,Nu hoor ik de laatste tijd in de media dat het alleen Nederlanders zijn die tegen de vervuiling protesteren, dat de bewoners onder de rook achter het karretje van Nederlanders worden aangespannen. Dat moet van tafel worden geveegd, de strijd tegen de vervuiling van de raffinaderij krijgt nu een racistisch tintje en dat is onjuist. Geen enkele groep wil dat de raffinaderij de deuren sluit, ik accepteer het niet dat er zo over de lange strijd van de wijkbewoners voor een schoon milieu wordt gesproken.”
Lloyd Narain voerde in 1989 op uitnodiging van de wijkbewoners van Wishi/Marchena actie met hen tegen de vervuiling. ,,Nadat er in 89, 90, en 91 acties werden gevoerd kreeg Curaçao in 1997 een hinderverordening. De overheid had 12 jaar erover gesproken, maar het kwam er niet van. De toenmalige gedeputeerde Raymond Bentoera beloofde er werk van te maken en heeft dat uiteindelijk ook gedaan. In 1997 kwam er een hindervergunning maar die was zo vaag geformuleerd dat wij daartegen in beroep zijn gegaan.”
Volgens Narain gaan de wijkbewoners van Wishi en Marchena niet meer gemakkelijk de straat op om te demonstreren, omdat ze het gevoel hebben dat er niets wezenlijk veranderd. ,,Je moet ook ervoor zorgen dat je draagvlak hebt in die wijken, je kan niet van buitenaf acties organiseren en dan denken dat de wijkbewoners meedoen.”
Bij de laatste manifestatie van ‘Stop Isla Now’ konden wijkbewoners zich medisch laten testen. Vanaf 1977 en de 80’er jaren is er geen onderzoek meer gedaan naar de gezondheid van de wijkbewoners, longarts Kroon heeft dat wel gedaan in de 80’er jaren. Wij willen dat de gezondheid van de wijkbewoners grondig wordt onderzocht. Wij staan achter het MDPT om in de toekomst gas als brandstof te gebruiken bij de raffinaderij”, aldus Valpoort.
Valpoort verklaarde erop te rekenen dat in de discussies over de vervuiling van de raffinaderij het gezonde verstand overwint. ,,Mensen zijn nu erg emotioneel bezig met de raffinaderij, zij zeggen dat de economie straks naar de knoppen gaat als de raffinaderij dicht gaat. De wijkbewoners willen een oplossing voor de vervuiling, de raffinaderij hoeft niet dicht van hen. Maar er moet wel geld komen voor de medische zorg van hen.”
In 1999 stuurde Yvette Raveneau namens de milieugroepen Defensa Ambiental en Amigu di Tera een brief aan koningin Beatrix naar aanleiding van haar bezoek aan de Isla-raffinaderij. De brief vermeldt onder ander dat dagelijks ruim 20.000 mensen de giftige rook van de raffinaderij inademen en dat het terrein ervan verzadigd is met olie, de schatting is dat het om 300.000 tot 500.000 vaten gaat.
,,Kortom, wij worden geconfronteerd met chronische water-, lucht- en bodemverontreiniging van ongekende proporties. De echo van de Shell maakt een gezonde sociaaleconomische ontwikkeling van ons eiland onmogelijk. Shell en PdVSA hebben zodanige afspraken met onze overheden gemaakt dat de feitelijke producenten geen verantwoordelijkheid voor de milieuverontreiniging hoeven te dragen”, aldus de brief.