Van een onzer verslaggevers
Willemstad - MFK-voorman Gerrit Schotte is in zijn klacht tegen advocaat Roel Bijkerk niet-ontvankelijk. Dat stelt tenminste de advocaat zelf, in zijn repliek. Gisteren voorzag hij de Raad van Toezicht op de Advocatuur van zijn verweer.
Schotte diende begin juli een klacht in bij de Raad voor de rol van Bijkerk in de zaak ‘Babel’. De klacht heeft te maken met de uitgelekte correspondentie tussen de advocaat en Fundashon Akshon Sivil (FAS). Volgens Schotte zou uit die correspondentie blijken dat ‘Bijkerk bezig was met een heksenjacht’ op zijn persoon. Bijkerk zou volgens de parlementariër niets liever willen dan hem persoonlijk schaden. Hiervoor heeft hij volgens Schotte zijn positie en middelen als advocaat gebruikt of misbruikt.
,,De conclusie is dat verweerder op geen enkele wijze klachtwaardig gehandeld heeft en dat Schotte bovendien niet-ontvankelijk is in zijn klachten”, stelt Bijkerk. Zoals de advocaat al eerder tegenover deze krant liet weten, ziet hij het klachtschrift als een afleidingsmanoeuvre. Hij ziet het klachtschrift als een onderdeel van het door Schotte in de media gevoerde verweer in zijn aankomende strafzaak (de zaak Babel, red.), ‘waarbij vooral zijn insteek zal zijn om de aandacht af te leiden van waar het werkelijk om gaat. Namelijk om de strafbare feiten die hem ten laste gelegd worden’.
De MFK-voorman haalt in zijn klacht tegen de advocaat de aangifte aan tegen zijn persoon waarin hem omkoping, witwassen en belastingontduiking ten laste wordt gelegd en die is gedaan naar aanleiding van de uitgelekte 50 meldingen van ongebruikelijke transacties (MOT-meldingen). Volgens Schotte zit Bijkerk achter deze aangifte. Bijkerk: ,,Toentertijd is op zeer goede gronden een aangifte tegen Schotte ingediend, door zoals gezegd een yu di Kòrsou en niet door ondergetekende.” Dat Bijkerk betrokken is geraakt bij de zaak heeft volgens hem te maken met het feit dat het Openbaar Ministerie ‘maar achterover bleef leunen’. ,,In mijn beleving gleed Curaçao in rap tempo af richting een gefaalde, criminele staat.”
Volgens Schotte koestert Bijkerk een ‘diepgewortelde haat en wrok’ tegen hem en is de aangifte een uitvloeisel van de privébelangen van de advocaat. De advocaat bestrijdt dat en zegt dat hij de leider van MFK niet persoonlijk kent. Toch erkent hij dat hij deels een persoonlijk belang heeft bij de aangifte tegen Schotte. ,,Als iemand, zoals Schotte gedaan heeft, zijn vrienden besteelt en zich kennelijk aan andere misdrijven schuldig gemaakt heeft zoals bijvoorbeeld verzekeringsfraude, valsheid in geschifte, witwassen en omkoping, dan is zo iemand in mijn woordenboek corrupt. Als vervolgens een dergelijk corrupt persoon minister-president van een land wordt dan acht ik dat een bedreiging van de rechtstaat.”
Bijkerk zegt als burger graag in een gezonde rechtstaat te willen wonen. ,,Ik heb er als burger belang bij dat een kennelijke corrupte en criminele politicus zich voor de strafrechter moet verantwoorden voor mogelijk door hem begane strafbare feiten. In zoverre heb ik er inderdaad ook een persoonlijk belang bij dat er aangifte gedaan werd toen het OM niet zelfstandig in actie kwam. Het ontgaat mij ten ene malen wat hier klachtwaardig aan zou zijn.”
De advocaat van Schotte, Eldon ‘Peppie’ Sulvaran, zei tijdens de regiezitting in de zaak Babel dat er sterke indicaties zijn dat de zaak is gearrangeerd door het Openbaar Ministerie. Daarbij werd toen ook de correspondentie tussen Bijkerk en FAS aangehaald, waarbij Bijkerk zich fel uitliet over de toenmalig procureur-generaal Dick Piar omdat deze niets wilde doen met de MOT-meldingen over Schotte. Hij noemde de PG onder meer een ‘slappe lul’.
Bijkerk daarover: ,,Het ontgaat mij volledig op grond waarvan Schotte het recht zou hebben om zich bij de Raad van Toezicht te beklagen over hoe ik in een privémail een derde benoem. Dit gaat Schotte helemaal niets aan en bovendien is hij nu juist diegene die deze beweerdelijke ongepaste aanduiding openbaar heeft gemaakt door mijn privécorrespondentie te laten verspreiden.”
Over de stelling van Schotte dat Bijkerk gebruik of misbruik zou hebben gemaakt van zijn positie en middelen als advocaat zegt hij dat deze stukken al geruime tijd in de openbaarheid waren en dat hij geen stukken heeft gebruikt die hem vertrouwelijk ter kennis kwamen.
Bijkerk besluit: ,,Het verhaal dat ik in de aanloop naar Babel verwacht is meer van het zelfde, zogenaamd een politieke vervolging, een door Nederlanders geleide haatzaaiende heksenjacht. Hoe Schotte er nog een draai aan zou willen geven dat de aangifte door het Openbaar Ministerie georkestreerd zou zijn (…) is nog even afwachten. Mij ontgaat zulks echter ten ene male. Voor wat betreft mijn eigen bemoeienissen in dit verhaal kan ik aangeven dat mij enige ‘orkestratie’ door het OM volstrekt onbekend is. Eerder is juist sprake van het tegendeel; het OM is in mijn optiek veel te lang passief geweest jegens Schotte gezien al het belastende materiaal dat open en bloot op straat lag.”