Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De University of Curaçao mr. dr. Moises Frumencio da Costa Gomez (UoC) moet ex- rector magnificus (RM), Miguel Goede, alsnog een schadevergoeding betalen van 309.644 gulden aan inkomstenschade en 100.000 gulden aan overige schade, te vermeerderen met de wettelijke rente over deze bedragen vanaf november 2014. Verder moet de UoC de eigen proceskosten en die van Goede betalen, samen goed voor 17.600 gulden.
De rechtszaak werd aangespannen door de UoC, die de zaak deze week dus verloren heeft. UoC spande de rechtszaak aan met als doel Goede te veroordelen tot het terugbetalen van 119.832 gulden. Dit bedrag was hem uitbetaald na een vonnis in 2011 waarin Goede een schadevergoeding was toegekend voor een bedrag van 19.972 gulden per maand in afwachting van een door de ex-RM begonnen bodemprocedure. De UoC betaalde hem dit bedrag uit van december 2011 tot en met mei 2012. In hoger beroep is deze vordering later echter alsnog afgewezen, op basis waarvan UoC dit bedrag terugbetaald wilde krijgen. Daarin is de UoC dus niet geslaagd, sterker nog het gerecht komt terug op een andere beslissing van ‘de enige rechter die de zaak na uitvoerig debat inhoudelijk heeft kunnen beoordelen’. ,,Die beschikking is weliswaar ook vernietigd, maar niet op inhoudelijke gronden”, zo oordeelt het gerecht nu. En in die beschikking komt de toenmalige rechter tot het oordeel: ,,Dat de Universiteit van de Nederlandse Antillen (UNA, nu UoC) ernstig tekort is geschoten in haar verplichting als goed werkgever te handelen. De Raad van Toezicht (RvT) wilde, om redenen waarnaar het gerecht alleen maar kan gissen, maar die volgens Goede politiek gemotiveerd waren, van Goede af en heeft om zijn doel te bereiken Goede moedwillig beschadigd. De RvT heeft hem niet alleen meermalen in brieven op onheuse wijze bejegend, maar heeft hem op basis van een ondeugdelijk onderzoek en een evident ondeugdelijk rapport beschuldigd van fraude, leugens en samenspanning. Een en ander is ook in de media breed uitgemeten. Hierbij dient bovendien bedacht te worden dat de functie van Goede er één was van hoog aanzien en dat van de UNA, als instelling van wetenschap en onderwijs, juist een zorgvuldige handelwijze mocht worden verwacht. De wijze waarop de RvT met zijn RM is omgegaan, is een universiteit onwaardig”.
In het nu uitgesproken vonnis wordt nog uitvoerig verslag gedaan van de rechtsgang waarover geconcludeerd wordt dat er al die tijd onduidelijkheid was over het karakter van het ontslag van Goede en of dit privaat- of civielrechtelijk aangevochten moest worden. Uiteindelijk wordt in dit vonnis een uitzondering gemaakt op het beginsel van de formele rechtskracht en het eerder uitgesproken vonnis over de schadevergoeding alsnog toegekend.
Goede laat via zijn advocaat in een persbericht weten opgelucht te zijn: ,,Het is een lange weg geweest, maar ik ben blij met de uitkomst. Ik hoop dat dit boek nu eindelijk gesloten kan worden.”