Gaming Control Board weigert afgeven vergunning.
Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Gaming Control Board heeft terecht een casinovergunning geweigerd aan Rectour, de exploitant van Campo Alegre Resort. Dat heeft het Gerecht in Eerste Aanleg woensdag beslist.
Rectour Corporation nv tekende op 23 september 2014 beroep aan tegen het besluit van de Stichting Gaming Control Board (GCB). De GCB, als adviesorgaan van de minister van Financiën, deelt de exploitant van Campo op 12 augustus dat jaar in een brief mee dat zij ‘niet over kan gaan tot de verlening van een casinovergunning’. Rectour en de GCB verschillen van mening over het feit of Campo Alegre al dan niet een hotel is, zo blijkt uit de uitspraak van rechter Martinez. Alleen aan hotels kan een casinovergunning worden verleend.
In 2005 heeft de overheid aan Rectour een hotelvergunning verleend voor de exploitatie van het Campo Alegre Resort, een besloten complex met 150 kamers. Het resort voldoet aan de omschrijving van een hotel zoals opgenomen in de Vergunningslandsverordening (art.1): elke gelegenheid waar aan tien of meer personen, niet zijnde bloed- of aanverwanten van de houder en niet bij hem in dienst, tegen vergoeding huisvesting met bediening verleend wordt. Maar in deze zaak moet volgens de rechter worden uitgegaan van de Landsverordening casinowezen Curaçao (voorheen Eilandsverordening casinowezen Curaçao). Daarin wordt een hotel omschreven als ‘een gebouw of een op een aaneengesloten terrein zich bevindend complex van gebouwen, waarin in overeenstemming met de daarvoor geldende regelgeving een hotelbedrijf wordt uitgeoefend, waarbij de bedrijvigheid aantoonbaar gericht is op de internationale markt voor toerisme’. In die zin is Campo Alegre geen hotel, meent de GCB en weigert daarom de vergunning voor een casino. ,,Het resort is een bordeel en heeft als primaire taak om seksuele diensten aan lokale mannen aan te bieden en niet het onderdak en hoteldiensten aan reizigers.”
Rectour ziet dat anders. Het merendeel van de inkomsten van het resort zou juist komen van de kamers die worden verhuurd aan meerderjarige buitenlanders, ‘inclusief vrouwen die niet in Curaçao woonachtig zijn en die over een in Nederland afgegeven Nederlands paspoort beschikken’. Maar naar het oordeel van het gerecht kunnen de prostituees niet als toerist worden aangemerkt, omdat hun verblijf in het resort gericht is op het verdienen van inkomsten. Rectour heeft niet kunnen onderbouwen dat Campo Alegre Resort ‘vooral inkomsten genereert met de accommodatie van buitenlanders die niet binnen het resort als prostituee werkzaam zijn’. Rechter Martinez verklaart het beroep dan ook ongegrond.