Alle ogen zijn vandaag gericht op de formateur en de gouverneur. Want vandaag brengt formateur Chester Peterson verslag uit aan gouverneur Lucille George-Wout. Inzet: de formatie van het derde kabinet-Pisas en - vermoedelijk - de moeizame screening van de kandidaat-ministers, waaronder demissionair premier Gilmar ‘Pik’ Pisas (MFK). Plus, niet te vergeten, het regeerprogramma. Want hoewel de aandacht traditioneel uitgaat naar de ‘poppetjes’, is en blijft de inhoud van het de komende vier jaar te voeren beleid even belangrijk of misschien wel belangrijker. Ook over de voortgang van het regeerprogramma 2025-2029 dient formateur Peterson de gouverneur te informeren.
De formatie roept tot nu toe veel vragen op en brengt in elk geval ontegenzeggelijk (zeer) veel geruchten teweeg. Die geruchten worden steeds veelvuldiger en ook intenser. Op sociale media en ook in ingezonden stukken. De meeste traditionele media houden zich in, omdat immers niets zeker is; in elk geval niets is bevestigd.
Toch zijn de geruchten - waarvan de meest verstrekkende is dat diverse kandidaten, hoewel ze de afgelopen paar jaar minister waren en momenteel nog steeds (demissionair) minister zijn, niet door de strenge screening zouden komen - schadelijk. Schadelijk voor de personen die het betreft, schadelijk voor het vertrouwen in het openbaar bestuur van Curaçao en daarmee schadelijk voor het Land.
Daarom dient er meer openheid te komen: in elk geval betracht. Meer informatie en communicatie. Natuurlijk moet daarbij een juiste balans worden gevonden tussen het persoonlijk belang van directbetrokkenen - die in hun privacy bescherming verdienen - en het belang van het Land (lees: de bevolking). Er dreigt echter een kantelpunt te komen, voor zover dat niet al is bereikt, dat het nationaal belang onevenredig nadeel ondervindt door de voortdurende stilte. Anders gezegd: het duurt allemaal (verdacht) lang.
Op 21 maart won MFK de verkiezingen en behaalde de meerderheid van de Statenzetels. De vorming van een nieuwe regering zou appeltje eitje zijn: super eenvoudig, immers door slechts één partij zonder de last van coalitievorming. Al op 24 maart rondde de gouverneur de consultatiegesprekken met de lijsttrekkers van de partijen die aan de afgelopen Statenverkiezingen hebben deelgenomen en daarbij minstens één zetel hebben behaald af. Kabinetsformateur Peterson ging op 11 april aan de slag. Op 8 mei bracht hij een eerste tussentijds verslag uit, gevolgd door een tweede tussentijds verslag op 20 mei. ,,De formateur zal uiterlijk op 2 juni 2025 wederom rapporteren over de voortgang van zijn formatieonderzoek aan de gouverneur”, was toen het laatste dat de kiezers vernamen.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland zijn er geen persbriefings van de formateur en geeft het zittende kabinet-Pisas II al jaren geen wekelijkse persconferenties, waarbij journalisten in de gelegenheid worden gesteld (kritische) vragen te stellen. Media en bevolking tasten in het duister, terwijl de geruchtenmachine overuren maakt. Intussen geeft de grootste partij, MFK, aan voornemens te zijn de screeningswet te willen aanpassen. Dat geeft te denken: waarom zou dat nodig zijn? Vooral omdat gouverneur George-Wout in het gesprek met de formateur bij herhaling benadrukt dat de formateur bij de vorming van een nieuw kabinet erop toe zal zien dat de Landsverordening integriteit (kandidaat-)ministers ‘zowel wat betreft de letter als geest in acht wordt genomen’.
Dit laatst zou normaliter een overbodige toevoeging behoren te zijn, want zoiets spreekt natuurlijk voor zich. Curaçao is gebaat bij politieke rust, maar óók bij volstrekt integere bestuurders. Daarbij geldt in alle omstandigheden: Lei pa un, lei pa tur. De wet geldt voor allen en iedereen.
