,,Deze beslissing onderstreept de ernst van de verdenkingen en de noodzaak tot voortzetting van de voorlopige hechtenis”, aldus het Openbaar Ministerie (OM) van Curaçao in een persbericht, waarin wordt gemeld dat het inmiddels ex-Statenlid Michelangelo Martines (KEM) achter de tralies blijft.
De door het OM, zoals het hoort, als M.M. aangeduide partijleider van Kòrsou Esun Mihó zit al sinds 5 november vast; dat is inmiddels elf weken. Alleen dát al geeft aan hoe bijzonder serieus de zaak (kennelijk) is. Want laat er geen misverstand over bestaan: het is niet het OM dat beslist over voortzetting van de hechtenis, maar de onafhankelijke rechter-commissaris. Die bekijkt en beoordeelt de stukken en het dossier en neemt op basis van de beschikbare (strafbare) feiten een beslissing. Zoals inmiddels algemeen bekend gaat het in de zaak van Martines om verdenkingen van ‘drugssmokkel en witwassen’: twee bijzonder zware beschuldigingen, zeker voor iemand met een voorbeeldfunctie als politicus - in dit geval een parlementariër.
Ondertussen is duidelijk geworden dat Martines opnieuw lijsttrekker is bij de Statenverkiezingen van 21 maart; morgen is het in verband met de ‘kandidaatstelling’ zeker. Volgens de wet mag het, maar gepast is het niet. Daarvoor zijn de verdenkingen - nota bene handel in verboden verdovende middelen - te zwaar. En naarmate de detentie voortduurt en de verzoeken van Martines’ advocaat tot opheffing en schorsing herhaaldelijk door het gerecht worden afgewezen, lijkt het erop dat het veel verder gaat dan verdenkingen. Er lijkt sprake te zijn van zeer sterke aanwijzingen en hoogstwaarschijnlijk zelfs (delen van) bewijs. Elke weldenkende partij die het beste voorheeft met het Land en bevolking zou zich dat moeten aantrekken - óók KEM.
De opmerkingen vanuit politiek Den Haag, in dit geval van Tweede Kamerlid Peter van Haasen van de grootste regeringspartij PVV, dat het ‘beschamend’ is dat Martines zich verkiesbaar stelt - laat staan als nummer één op de kandidatenlijst - zijn verkeerd gevallen bij Anthony Godett, voorheen FOL maar sinds 2021 nummer twee van KEM. ‘Waar bemoeit deze Nederlandse politicus zich mee?’, is zijn belangrijkste verweer.
Binnen het Koninkrijk mogen de partners elkaar echter wél aanspreken, zeker als de andere niet zelfcorrigerend optreedt. Omgekeerd mogen en móéten zelfs de Caribische landen ook hun mening uiten over misstanden in het Europese deel. Het is ongewenst dat een politieke partij, die om de gunst van de kiezer vraagt, iemand op de lijst zet alsof - binnen het rechtsbestel van de Trias Politica - de onafhankelijke rechterlijke macht niet bestaat. De kwestie werpt bovendien een schaduw over het kabinet van premier Gilmar Pisas (MFK), dat met de steun van KEM in het zadel wordt gehouden. Normbesef en integriteit zijn hier ver te zoeken.