Van onze correspondent
Kralendijk/Amsterdam - Het Nederlandse dagblad Trouw is zaterdag begonnen met een korte serie artikelen over biodiversiteit op Bonaire. In de eerste aflevering richt verslaggever Joop Bouma, die in november op Bonaire was, zijn aandacht op het herstelproject van de kreetjes in het mangrovegebied bij Lac.

De serie is onderdeel van de uitgebreide aandacht die het verlies aan biodiversiteit dit jaar wereldwijd krijgt in de krant in de aanloop naar een VN-conferentie in oktober. Trouw besteedt al jaren veel aandacht aan natuurbehoud. De mens vernietigt de natuur erger dan ooit en Nederland, ook het Caribische deel, scoort slecht op biodiversiteit.
,,Ooit gold Bonaire als een voorbeeld voor de wereld, een Caribisch eiland waarop de natuur voor alles ging”, schrijft Bouma. ,,Ruim veertig jaar geleden al werd de baai van Lac en het koraal rondom het eiland tot beschermd gebied verklaard. Dat was bijzonder voor die jaren.”
Maar hier is weinig van over volgens zijn gesprekspartners. Een rapport van oud-premier Miguel Pourier uit 1992 over de toekomst van zijn geboorte-eiland, inclusief een goed milieu, is een papieren plan gebleven. ,,Er zit een groot gat tussen de realiteit en dat rapport en die kloof is alleen maar groter geworden. Het bedrijfsleven bepaalt wat er gebeurt op Bonaire. Voor natuur is geen plek”, zegt een sombere oud-directeur Fernando Simal van het in 1969 opgerichte Washington Slagbaai National Park.
Economie is volgens bioloog Simal ook de enige drijfveer achter het begrip ‘Blue Destination’ waarmee Bonaire zichzelf sinds enige tijd presenteert als toeristische bestemming. Natuurbehoud drijft voor een groot deel op vrijwilligers, de overheid doet nauwelijks iets, zeggen verschillende sprekers in Trouw.
Een voorbeeld daarvan zijn de Mangrove Maniacs waarmee het artikel begint. Voor het zware werk in de mangroven krijgt marien bioloog Sabine Engel een boot vol vrijwilligers bij elkaar. Zij helpen de kraamkamer voor veel diersoorten te herstellen. Een van hen is Arno Verhoeven: ,,De schoonheid van het eiland wordt bedreigd. Niets doen is geen optie. Zo'n kanaal dat een paar maanden na voltooiing vol zit met vis, geeft heel veel voldoening.”