Van onze correspondent
Oranjestad - Het Korps Politie Aruba (KPA) kampt nog steeds met een groot personeelstekort. Het draaien van dubbele diensten is eerder regel dan uitzondering.

,,Wij kunnen niet anders dan ons alleen te focussen op onze prioriteiten, zoals noodhulp en het bestrijden van criminaliteit.”
Hoofdcommissaris Ramon Arnhem zegt dit in een interview met het Antilliaans Dagblad. Hij kan de situatie op Aruba vergelijken met Nederland en onderstreept de ernst van de situatie op Aruba. Hij verwijst naar een artikel van de NOS van twee jaar geleden, waarin staat dat de politie in Nederland een personeelstekort van 3 procent heeft. De onderbezetting is extra problematisch, omdat de politie al heel veel op het bordje heeft en door de coronaprotesten nog meer capaciteit kwijt is aan ordehandhaving. In de regio Den Haag is het personeelstekort met 6,7 procent het grootst, aldus de NOS.
,,Dat lijken hoge percentages, maar het Arubaanse korps heeft een veel groter personeelstekort. In 2022 zaten we op 55 procent en nu zitten we nog steeds op meer dan het dubbele van de Nederlandse percentages. Het gevolg is dat agenten dubbele diensten moeten draaien en dat we alleen de meest noodzakelijke taken uitvoeren. De prioriteit van ons korps ligt bij het bestrijden van criminaliteit. Daar is mankracht voor nodig.”
De verschillen tussen de Arubaanse en Nederlandse politie zijn groot. ,,Nederland heeft veel meer agenten, hun werkgebied is veel groter dan op Aruba. En in Nederland wonen veel meer mensen. Bestuurlijk had ik als politiechef daar te maken met elf burgemeesters en gemeenteraden met allemaal hun eigen cultuur. Qua grootte sta je in Nederland meer op afstand en heb je ook ander leiderschap nodig. Op Aruba is de afstand met het personeel veel kleiner. Ik vind het belangrijk om elke dag tussen mijn mensen te staan en samen de betrokkenheid te voelen.”
Hij ziet de Nederlandse politie als een zeer professioneel korps waar alles tot in de puntjes geregeld is. ,,Je kunt daar via intranet een aanvraag doen voor nieuwe sokken en die worden bij je afgeleverd. Op Aruba ken ik collega’s die soms op hun eigen privéschoenen werken. Deze agenten staan er echter wel elke dag, zonder te klagen. De omstandigheden zijn anders, maar het werk moet gedaan worden om veiligheid te kunnen garanderen.”
Op managementniveau ziet hij verschillen. ,,In Nederland praten ze over diversiteit en inclusie. Dat is een heel belangrijk thema, maar dat ervaar ik hier niet zo. En ik kan er al helemaal geen afdelingen of politieambtenaren voor vrijmaken. Op Aruba wordt hard gewerkt met de bezetting die we hebben. Deze werkdruk heb ik bij andere politiekorps niet zo ervaren. Het is hier absoluut geen vakantie-eiland, zoals vaak wordt gezegd. Kom een dag meelopen bij het korps, dan kun je zien hoe hard Arubaanse agenten werken. De politie is er niet voor opgeleid om sociale hulpverlening te bieden. We hebben al een grote onderbezetting, we moeten ons concentreren op onze eigen taken. De sociale vraagstukken worden groter, maar dat is niet als eerste aan ons. Daar zijn andere diensten voor binnen sociale zaken.”
De korpschef doet zijn best om het kennisniveau onder het huidige personeel te verhogen. Arnhem vertelt dat er plannen zijn om met een centrale politieacademie in Aruba te komen, in San Nicolaas. ,,We hebben als enige korps in de regio een eigen politieacademie en dat wil ik benutten. Op dit moment moeten de korpsen van Bonaire, de BES-eilanden en Sint Maarten naar Nederland gaan om opleidingen te volgen. Of een docent komt naar het Caribisch gebied om les te geven. Wat ik wil bereiken is dat Aruba het centrale opleidingspunt wordt. We kunnen hier een regionale functie van maken. Ik heb hierover al gesproken met het bestuur en andere korpschefs.”