Van onze correspondent
Oranjestad - ,,De nieuwe regering meet met twee maten als het om integriteit gaat. Vanessa Tjon-Kock wordt anders behandeld dan Endy Croes. Als het parlement achter integriteit staat, eist ze dat de portefeuille Sport wordt weggehaald bij minister Croes.”

Dat zegt Ryçond Santos do Nascimento, één van de nieuwe AVP-fractieleden. Hij windt er geen doekjes om. In een persbericht stelt hij dat de fractieleiders van MEP en Raiz hun controlerende taken verwaarlozen. ,,Ze vragen niet om documenten en controleren niet wat de regering stelt. Ze zien niet zelf of er sprake is van belangenverstrengeling. Ze zien ook niet of er kan worden getwijfeld aan de integriteit van de regering.”
In een bericht op zijn eigen Facebook-pagina gaat Santos do Nascimento een stap verder. Daar noemt hij namen van de huidige nieuwe ministers. De AVP’er valt vooral over het feit dat Endy Croes minister van Sport is geworden. ,,Croes klaagde in mei van dit jaar accountant Ernst & Young en Fundacion Lotto pa Deporte aan. De pers publiceerde vervolgens dat Croes een financieel belang in deze zaak heeft, van 3 miljoen florin. Er is dus sprake van een persoonlijk belang.” Santos do Nascimento heeft vragen hierover gesteld aan premier Evelyn Wever-Croes (MEP) en aan minister Ursell Arends (Raiz) van Integriteit.
De parlementariër noemt ook hoofdcommissaris van politie Vanessa Tjon-Kock. Toen bekend werd gemaakt dat haar man Rocco Tjon minister van Justitie werd, kwam dat met de mededeling dat zijn vrouw Vanessa zich zou terugtrekken als korpschef. ,,Waarom wordt zij anders behandeld dan Endy Croes?”, vraagt Santos do Nascimento kritisch. De één (Tjon-Kock) moet haar functie inleveren omdat er mogelijk belangenverstrengeling is. De ander (Croes) wint de jackpot en krijgt de portefeuille Sport, terwijl hij in een rechtszaak verwikkeld is. ,,Dit kabinet gebruikt het woord integriteit als politieke leus, maar brengt geen structurele veranderingen aan in de organisatie. En waar is het parlement om vragen te stellen? Als de coalitie achter integriteit staat, eist ze dat de portefeuille Sport wordt weggehaald bij Endy Croes. Dan laat het parlement zien dat ze volwassen is geworden.”
In het persbericht licht Santos do Nascimento zijn mening verder toe. ,,Het parlement als volksvertegenwoordiging heeft de taak en de verplichting om elke beslissing van de regering te controleren. Ze moeten dus ook benoemingen van ministers controleren en niet blindelings hun steun geven aan ministers die door de formateur aan de gouverneur zijn voorgesteld.”
Santos do Nascimento vindt dat de coalitieleiders de professionele plicht hebben om te controleren. ,,MEP en Raiz doen alsof de ministers zonder problemen en zonder bezwaar door de screening zijn gekomen. Toch zijn er rapporten van de Veiligheidsdienst, Belastingdienst en het Openbaar Ministerie. Het parlement mag deze documenten opvragen. Het parlement mag alle kandidaat-ministers vragen om mee te werken en de documenten te geven. Ze horen inzage te geven in belastingen, in strafrechtelijke antecedenten.”
De AVP’er gaat ook hier een stap verder. ,,Het lijkt alsof de coalitiefracties niet begrijpen wat vrijheid van meningsuiting is en wat persvrijheid is. Het parlement heeft het recht om vragen te stellen. Het is correct om kritisch te zijn en de autoriteiten te controleren. Dat is de taak van een parlementariër.”
Santos do Nascimento vertrouwt instituten noch autoriteiten blindelings. ,,Als je naar de rechter stapt en je bent het niet eens met het vonnis, dan kun je naar het Hof stappen. Ben je het ook in hoger beroep niet eens, dan kun je in cassatie gaan. En zelfs dan zijn er internationale instituten die hoger zijn dan dat.” Wat Santos do Nascimento betreft, moet een burger bewust en kritisch zijn. Hij geeft een voorbeeld uit 2020. Tegen toenmalige minister Marisol Lopez-Tromp werd een motie van wantrouwen ingediend. De parlementsvoorzitter verklaarde de motie ongeldig omdat er geen quorum was. Dat leidde tot een reactie van juristen en experts, waaronder Santos do Nascimento. De parlementsvoorzitter, Ady Thijsen, erkende later dat hij fout zat. ,,Zulke gebeurtenissen zijn voor mij het bewijs dat het altijd belangrijk is dat het parlement controleert. Het parlement mag nooit worden beschouwd als een stempelparlement.”