Curaçao staat weer op zijn kop na de zelfmoord van ‘Pretu’. De verdachte werd gezien als sleutelfiguur voor de oplossing van de moord op Helmin Wiels. Speculaties over de gang van zaken zijn niet van de lucht. Ook voor Nederlandse media is dit nieuws. Nieuwssites, kranten en omroepen melden het allemaal. Ook dat de minister van Justitie zijn portefeuille ter beschikking stelt, hoewel hij formeel niet verantwoordelijk is voor de veiligheid van een verdachte.
Inhoudelijk is er weinig aan te merken op de berichtgeving. Die is in de meeste gevallen feitelijk; dat het nieuws voor onrust zorgt op Curaçao valt niet te ontkennen. En toch blijft er bij mij een wrange smaak achter. Natuurlijk, het gaat weer over moord en doodslag. Maar de directe oorzaak ligt in de berichtgeving vlak voor het weekend over het aanstaande bezoek van het koningspaar aan de Caribische rijksdelen.
Vrijdagmiddag 6 september berichtte het NOS-bulletin dat koning Willem-Alexander en koningin Máxima in november een kennismakingsbezoek brengen aan de ‘overzeese gebieden’. Waarna voor de zekerheid even alle zes eilanden genoemd worden. En dan volgt het doel van de reis. ,,Waar is het nieuws?”, schoot er door mijn hoofd. Want dat wist ik allemaal al lang. Namelijk sinds de provincietour van het nieuwe koninklijk paar in februari werd aangekondigd.
Het nieuws komt pas in alinea drie: het bezoek begint op 12 november op Sint-Maarten. ,,Oh, het reisschema is nu bekend”, begreep ik, ,,dat is het nieuws.” Terugzoekend op de NOS-site, zie ik dat de omroep wel wist dat ze oud nieuws zaten te verkondigen, want op de website staat erbij dat in maart (wat dus ook nog fout is) het bezoek al was aangekondigd. Zo’n bericht is toch jammer, ook voor koning Willem-Alexander. Want hij doet - misschien nog wel meer dan zijn moeder deed - zijn best om het Caribische deel van het Koninkrijk steeds te noemen in zijn toespraken.
Het is wat flauw om dit bericht zo negatief te benaderen, want er zijn ergere dingen. De NOS toont tenminste nog enige betrokkenheid door dit nieuws te brengen. En de Rijksvoorlichtingsdienst is medeschuldig, want het bericht volgt braaf het persbericht van de RVD. Maar het is een typisch voorbeeld van het belang dat wordt gehecht aan berichtgeving over de Caribische eilanden. Er is weinig of geen parate kennis op de redacties en er hoeft weinig energie in gestoken te worden.
Dat laatste is juist wat mij stoort. Nog los van de erg selectieve onderwerpkeuze worden details niet belangrijk gevonden als het over de Cariben gaat. Alleen als er sensationele dingen zijn te berichten, zoals de zaak Wiels, wordt er tijd en mankracht voor vrijgemaakt. En dan nog moet je maar hopen dat de krant, website of omroep de moeite neemt om feiten te checken en (lokale) deskundigen in te schakelen. De NOS is wat dat betreft zeker niet het slechtste jongetje van de klas, maar voor sommige Nederlandse media is een lekkere kop belangrijker dan de inhoud als het over de eilanden gaat.

Gijs van den Heuvel is journalist en kent de Antillen goed. Hij heeft 10 jaar op Curaçao gewerkt en werkte daarna voor de Caribische redactie van de Wereldomroep. Deze bijdrage is ook te vinden op zijn weblog Prikichi.org.