Ingezonden stukken

Het voorstel van de minister van Volksgezondheid, mevr. Camelia-Romer, om een commissie op te richten die een feitenonderzoek gaat uitvoeren naar het Hospital Nobo Otrobanda (HNO) is een klap in het gezicht van onze parlementaire democratie. De Staten zijn controleorgaan en controleren het beleid van de minister en niet omgekeerd. Dat deze minister er pas een jaar zit en het dossier dat al drie jaar loopt over heeft genomen, verandert de taak en rol van het parlement als controleorgaan niet. Bovendien ligt ook het handelen van deze minister onder vuur. Dat blijkt uit de brief van de advocaat van Sona, mr. Karel Frielink, van 6 maart 2018. Ik citeer hier de volgende passage: 
,,U volhard in uw brieven aan Stichting Sona - en in mededelingen aan de Staten en aan het publiek - in het doen van onjuiste en onvolledige uitspraken, met als gevolg dat u een negatief beeld van Stichting Sona schetst, en Stichting Sona, haar bestuurders en haar commissarissen geheel ten onrechte beschadigt. De feiten spreken andere taal en het zou een goede ontwikkeling zijn als niet alleen de Staten zich in deze kwestie zouden verdiepen, maar ook de Algemene Rekenkamer Curaçao onderzoek zou verrichten naar de rol van het ministerie van GMN in het ziekenhuisproject. Met dergelijk onderzoek komen de feiten sneller boven dan wanneer gewacht moet worden op de uitkomst van een parlementaire enquête. In mijn brief aan u van 23 augustus 2017 heb ik overigens reeds aangegeven dat Stichting Sona ook een parlementaire enquête zou toejuichen.”     
De brief is een openbaar stuk omdat het onder andere naar de Staten is verstuurd, tevens aan de minister-president, minister van Financiën, Ministeriele Regisseur & Toezichthouder, de Algemene Rekenkamer en Soab.
De brief eindigt overigens met een zeer stellig verwijt aan de minister van Volksgezondheid dat slechts met feiten uit een onpartijdig onderzoek kan worden opgeklaard.
,,Degenen die het dossier in onafhankelijkheid tot zich zouden nemen, kunnen zelf constateren dat uw aansprakelijkheidsstellingen alsmede uw talloze verwijten die u ook publiekelijk aan het adres van Stichting Sona en haar functioneren maakt, kant noch wal raken. De realisatie van het nieuwe ziekenhuis is maatschappelijk te belangrijke kwestie om goedkope politiek mee te bedrijven.”Ik was dan ook stomverbaasd toen ik uit krantenberichten vernam dat de minister wiens rol zoals blijkt uit bovengenoemd citaten, evenals van Sona en Brenschot en alle anderen, ook ter discussie staat, met een voorstel komt om een commissie op te richten die onderzoek gaat doen naar het project HNO. Ook het voorstel van de minister om zowel de oppositie als de coalitie de kans te geven een persoon te benoemen om zitting te nemen in de commissie is een schandaal. De Staten stemmen dan in met een onderschikte rol aan de minister; een staatsrechtelijke blunder dus. De controletaak, en daar hoort onderzoek bij, is een primaire taak van de volksvertegenwoordiger. De Algemene Rekenkamer onderzoekt daarom ook namens de Staten en rapporteert aan de Staten. De commissie van de minister rapporteert aan de minister. Als toppunt is het dan ook de minister die de onderzoeksvraag formuleert of medeformuleert en de minister betaalt de commissie. Een perfecte manier om de Staten buiten spel te zetten. Onacceptabel in onze democratische rechtsstaat. 
De Staten mogen in geen enkel opzicht instemmen met het voorstel van de minister om een onderzoekscommissie op te richten. Er rest immers nog een boeiende vraag, namelijk wat zo’n commissie gaat kosten. En als de minister dat vanuit haar begroting betaalt, geldt het adagium: Wie betaalt, bepaalt.
Overigens hebben de Staten nog niet gevraagd wat de kosten zijn van de Ministeriele Regisseur die ook namens de minister uit de begroting van het ministerie wordt betaald. 
Met een opdracht aan de Algemene Rekenkamer hebben de Staten de regie over de onderzoeksvraag, komen alle feiten boven water en wordt er ook rechtstreeks aan de Staten gerapporteerd. Zo voorkomen we dat de slager haar eigen vlees keurt en zorgen de Staten ervoor dat er een professioneel en onpartijdig onderzoek wordt gedaan waarbij het enige belang is de waarheid te weten over het HNO-project. Daar heeft het volk, die de kosten van dit project moet betalen, het volste recht op. En u bent als Statenlid vertegenwoordiger van het volk.It’s time for Parliament to step up to the plate!

Omayra Leeflang
Oud-minister van Verkeer en Vervoer, van Onderwijs
Oud-minister van Wetenshap, Cultuur en Sport
Oud-minister van Volksgezondheid en Sociale Ontwikkeling
Oud Statenlid van de Nederlandse Antillen
Oud Statenlid van Curaçao