Floating Fiasco
Ik begin echt te geloven dat hoe meer titels, diploma’s en benoemingen iemand heeft, des te dommer hij wordt, want die kan niet meer realistisch denken. Ik wilde allang reageren op de beslissing die de denktank heeft genomen om de drijvende markt te verplaatsen naar de Kleine Werf, want toen ze dat besloten dacht ik al dat dit het einde zou betekenen van onze Floating Market, zoals wij die kennen, die al lang bestond, voordat zelfs Steven Martina geboren was.
Laten we realistisch denken, zelfs Chávez zei dat er geen ziekte bestaat die 100 jaar duurt en we weten allemaal dat president Maduro met een been in de gevangenis staat en dat het niet lang meer zal duren voordat er helemaal niks meer is en men in opstand zal komen, want zelfs de grote steun die hij van het leger krijgt, begint ook te wankelen, want zelfs die hebben nu honger.Dus als we even geduld hebben komen die barkjes terug; er was al een grote demonstratie in Punto Fijo van alle eigenaren van de barkjes die opeens zonder inkomen zaten en naar Curaçao wilden om te werken om voor hun gezinnen te zorgen.
De oplossing van de denktank was om de lokale bevolking de kans te geven om daar hun producten te gaan verkopen. Er waren wel 400 gegadigden die geïnteresseerd waren om daar hun waar aan de man te brengen. De vraag was wát gaan ze verkopen? Mijn angst is dat ze binnen de kortste keren zullen afhaken en dat we dan met lege toonbanken zullen blijven zitten omdat het loopverkeer wat daar langsliep groente en fruit kocht en uit een grote variëteit kon kiezen wat wij lokaal niet hebben. Neem alleen maar de kersttijd, als iedereen naar de markt gaat om bananenbladeren te kopen om Ayacas te maken; die vindt je echt niet bij Van den Tweel of Centrum.
Buiten dat, we vergeten een heel belangrijk punt: de toeristische waarde van die Floating Market, wat een onderdeel vormt van de zo felbegeerde World Heritage-benoeming waar we zo trots op zijn en zo bang zijn om die kwijt te raken. Dus hebben de wijze mannen besloten om de drijvende markt naar de Kleine Werf te verplaatsen. Allemaal goed en wel, alleen zou ik als barkjeseigenaar daar nooit gaan staan, want je hebt daar geen loopverkeer en de mensen gaan echt niet omlopen om daar hun spullen te halen. Dus die barkjes zullen daar ook niet lang blijven als ze niets kunnen verkopen.Er is geen infrastructuur daar, dus wat is er gebeurd? Ze hebben zelf afdakjes gebouwd om in de schaduw te kunnen staan en als ze dat allemaal gaan doen, wordt het een grote ongeorganiseerde klerezooi en dan moeten we er niet denken om daar nog grote evenementen te organiseren.
Mijn gevoel zegt me dat de lokalen die het daar gaan proberen na een poos ook zullen afhaken en dat het langzaam maar zeker overgenomen zal worden door Haïtianen (net als op de Marshe Nobo, ook wel ronde markt) die allemaal blikken leguanen en kralen, armbandjes en schilderijen gaan verkopen en helemaal geen groenten of fruit meer.
Ik zou die paar barkjes die nu komen toch op hun oude plek laten parkeren zodat we nog iets aan de toerist kunnen laten zien in plaats van pluche beesten en gehaakte wc-rollencovers, en een toerist moeten uitleggen wat er gebeurd is met de Floating Market. Maar ja, wie ben ik?
Eén ding is zeker, de Floating Market is een Floating Fiasco geworden en zijn we weer een toeristische trekpleister armer terwijl de Centrale Bank heeft gezegd dat de per capita-inkomsten met 10 procent zijn gedaald.
Ik blijf lachen op deze klip, want we doen nog steeds één stap vooruit en twee achteruit, omdat we het weten, want… ‘Nos mes por!’
Arthur Donker, Curaçao
