Leiders en misleiders
Het zal niemand ontgaan zijn dat wij leven in een min of meer chaotische wereld, vol onrust, onzekerheid en onvrede.
Een van de gevolgen hiervan is dat er een groeiend wantrouwen heerst van mens tot mens, dat egoïsme en individualisme de boventoon vieren. Collectief vertrouwen is zoek. Het roofdierinstinct is wakker in de mens, meer dan ooit. Natuurlijk aangewakkerd door de wereldwijde media, die het onbehaaglijke gevoel alleen nog maar aanwakkert. En dan komt het geheel als met een tsunami je leefcirkel binnen donderen. Bij vele mensen is het natuurlijke afweerstelsel zoek, je delft het onderspit en de mens schreeuwt om nieuwe rust en harmonie.
De prachtige brandende kaarsen: vrede, vertrouwen, liefde en hoop zijn bij velen allang gedoofd.
In goed Hollands kennen wij het spreekwoord: ,,In troebel water is het goed vissen.” En daar maken misleiders, die voor leiders spelen graag gebruik van. Onze wereld kent een aantal van deze misleiders, die echter door het desbetreffende volk op handen gedragen wordt, hetzij uit een messiaans gevoel, hetzij uit angst en vrees.
Dictators, koningen en gekozen presidenten regeren volkeren en denken de wereld in pacht te hebben. Democratieën verliezen hoe langer hoe meer terrein, ook in zogenaamde in de democratie gewortelde landen, daar de regelgeving met harde hand doorgevoerd wordt.
Over een poos bestaat echte democratie niet meer. Mensenbenen worden te zwak om de democratie te kunnen dragen. Kijk naar het verschil tussen Zuid- en Noord-Korea, Rusland, Saudi-Arabië, Iran, Rusland, de Verenigde Staten.
Criticasters - met name de pers - worden monddood gemaakt. Kreten als ‘ik ben een nationalist’ zijn niet van de lucht; bombrieven worden gestuurd naar de vijanden van de Grote Leider; een man nam de woorden van de Grote Leider letterlijk, toen die zei over de vrouw: ‘Grab them by the pussy’ en ging in een vliegtuig aldus te werk. Hij werd gelukkig veroordeeld. Sympathisanten van de Grote Leider verfoeien alle anderen, ook op FB, als die een andere mening hebben over de Grote Leider. Heel religieuze richtingen buigen voor de grote Leider. Genoeg hierover.
Het woord: Echte vrijheid zal indien dit zo door gaat achter de horizon van ons gezond verstand verdwijnen.
Gelukkig lees ik ook in de Bijbel dat God het laatste woord heeft. Ik lees In het Oude Testament over de koning Belsazar, van de Chaldeeën, die een dramatische droom kreeg over een hand op de muur, die aan het schrijven was. Niemand kon die droom uitleggen, tot uiteindelijk het de grote Daniël was, die deze droom wel kon ontcijferen: mene, mene, tekel ufarsin: God heeft uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; u bent in de weegschaal gewogen en te licht bevonden. In dezelfde nacht stierf Belsazar, de koning der Chaldeeën.
Ik hoop dat met mij er nog velen zijn die hun knieën nog niet voor ‘Baäl’ gebogen hebben.
Jan Jonkman-em,
Curaçao