De fabeltjeskrant
De brief van de medewerkers van Kas di Kultura met 25 handtekeningen, terwijl er ruim 35 medewerkers werken, wil ons doen geloven dat René Rosalia toen hij directeur was door een ondergeschikte seksueel werd geïntimideerd. Indien dit waar is, dan is Rosalia volstrekt ongeschikt voor de functie en zeer zeker als minister, want hij kan zijn personeel niet aan.
Bovendien stelt Rosalia zelf in een radio-interview dat de geruchten over seksuele intimidatie bij Kas di Kultura niet nu, maar al heel lang spelen. Hij noemt zelfs geruchten van verkrachting en subsidie in ruil voor seksuele gunsten. Hij stelt verder zelf dat deze geruchten schadelijk zijn voor de organisatie, maar vreemd genoeg heeft deze ‘toegewijde’ directeur er niets aan gedaan om de geruchten te ontkrachten.
Dezelfde de minister doet een totaal tegengestelde uitspraak in het artikel van 5 januari van Aworaki (RNW), ook aangehaald in het Antilliaans Dagblad: ,,Ik ben verbaasd. Dit klinkt mij niet bekend in de oren. Ik heb altijd een goede verstandhouding gehad met zowel vrouwelijke als mannelijke medewerkers in Kas di Kultura.”
Deze uitspraak roept zelfs nog meer twijfels op. Het is toch te gek voor woorden dat een minister verklaart, dat hij als directeur al heel lang weet van hardnekkige geruchten van seksuele intimidatie, maar ons wil laten geloven dat er niets van waar is!
In hetzelfde interview doet Rosalia nog zo’n merkwaardige uitspraak: ,,Integendeel: ík werd gedurende een lange periode belaagd met ongewenste intimiteiten van de zijde van een vrouwelijke ondergeschikte. Het was niet makkelijk om die zaak af te handelen.”
Hoe is het mogelijk dat een directeur moeite had om ongewenste intimiteiten van een ondergeschikte af te handelen? En dan wordt een dergelijke directeur nu nota bene minister en moet als rolmodel het onderwijs van het land besturen!
Uit de brief van de medewerkers wordt verwezen naar een bepaalde medewerker, maar er wordt met geen woord gerept over een getuigenis die ook in de media verscheen: ,,Het is na middernacht. In de slaapkamer van een jonge vrouw gaat haar mobiele telefoon. Slaperig neemt zij op voordat ook haar moeder - met wie zij het huis deelt - wakker wordt gemaakt. Ze schrikt van de mannenstem die haar toespreekt: ‘Hé dushi, sliep je al? Zal ik even bij je langskomen? Heeft je slaapkamer een deur die direct naar buiten opengaat?’”
De brief van de medewerkers bevat bovendien ook onwaarheden naast het feit dat ik ten onrechte wordt aangesproken als parlementariër. De stelling dat in het radioprogramma werd gezegd dat de vrouwelijke medewerkers de integriteitstest niet zouden kunnen doorstaan, is volstrekt uit de duim gezogen. Alle programma’s van Ata Palabra worden opgenomen en op de website geplaatst www.atapalabra.com. Er is dus bewijs dat deze uitspraak niet is gedaan door mij. Deze kwalijke leugen in de brief is onderdeel van de strategie om medewerkers aan te zetten om de brief onder valse voorwendselen te ondertekenen.
De conclusie is dat de brief van de medewerkers, hoe goed ook bedoeld, de geruchten over seksuele intimidatie bij Kas di Kultura, helemaal niet heeft weerlegd, maar wel vraagt om een grondig en professioneel onderzoek.
En leest u ons dan voor uit de Fabeltjeskrant? Ja, ja, uit de Fabeltjeskrant.
Omayra V.E. Leeflang (ex-minister van Onderwijs en Cultuur voor PAR), Curaçao
