Narain aan de zijlijn
Narain bewijst hiermee te behoren tot degenen met de tunnelvisie: ,,Leito koopt een pakje boter, dus MSI koopt een pakje boter, MSI is niet mijn partij, daarom koop ik geen pakje boter.” Goed voor zijn cholesterol, maar ongunstig voor zijn opmerkzaamheid. Zo is het hem ontgaan dat de eisen tijdens de mars geen MSI-eisen waren. De MSI-visie is immers dat ‘nu’ de beslissing moet vallen dat in 2019 de olieraffinage wordt beëindigd en op het Isla-terrein begonnen wordt met het ontwikkelen van een nieuwe stad met nieuwe economische mogelijkheden en schone energie. Leito schreef over dit onderwerp onlangs nog ‘2019 Begint nu’. Van deze visie is op de website MarchaPolushon niets te vinden. Narain heeft dat òf niet opgemerkt òf verzwegen omdat het strijdig is met zijn beeld dat MSI de mars domineerde.
MarchaPolushon eiste maatregelen tegen de milieuvervuiling, iets heel anders dan het langetermijnperspectief van MSI. In feite zijn die eisen strijdig met dat perspectief. Verbeteringen aan de raffinaderij maken een besluit om de olieraffinage te stoppen immers moeilijker. Tegelijk geldt dat tot 2020 bijna 200 mensen vroegtijdig overlijden wanneer de uitstoot niet vermindert. MSI vindt dat onaanvaardbaar en onderschreef daarom de eisen van de mars. Dat maakt die eisen echter nog niet tot exclusieve MSI-eisen, laat staan dat zij door MSI zouden zijn opgelegd, zoals Narain suggereert. Smoc, Humanitaire Zorg en naar ik mag veronderstellen ook Narains ‘eigen’ organisaties, Amigu di Tera (AdT) en Defensa Ambiental (DA), onderschrijven die eisen.
De gedachte aan een protest is begonnen in MSI. Wij meenden dat het protest boven de partijpolitiek zou moeten staan. Volksgezondheid en milieu mogen niet door partijpolitieke belangen worden vermalen. Daarom hebben we allereerst onze bekende burgerinitiatieven rond milieukwesties persoonlijk benaderd. Via het radioprogramma van Leito, Lanta Riba (Sta Op), op Radio Krioyo en later via de website, zijn vrijwilligers opgeroepen. Aldus ontstond het Comité MarchaPolushon waarin MSI-leden de minderheid vormden.
Onder die burgerinitiatieven waren AdT en DA. Ons voorstel was om met alle burgerinitiatieven tijdens een etentje te brainstormen over de Isla-problematiek en te komen tot een voor ieder acceptabele samenwerking, indien mogelijk ook inzake een protest.
Over de reactie van AdT en DA waren we niet ongerust. In 1995 had Narain zich immers in een bundel over welzijnswerk een leerling getoond van Jürgen Habermas en de ‘Kritische Theorie’. Deze theorie leverde in de jaren zestig en zeventig de (studenten)oppositie filosofische ammunitie in de strijd om democratisering van universiteit en samenleving. In ‘De ethiek van het Welzijnswerk op Curaçao’, bespreekt Narain de mogelijkheid van een maatschappijkritisch welzijnswerk. Hij verwijst daarvoor naar Habermas’ theorie over het communicatieve handelen. Dat is gericht op het realiseren van ,,onderling begrip zodat mensen hun handelingen op elkaar kunnen afstemmen. Argumentatie en kritiek, alsook gelijkwaardigheid van gesprekspartners zijn belangrijke bestanddelen. Binnen het geschetste sociaal-filosofisch kader is er wel degelijk een emanciperende taak voor het welzijnswerk weggelegd”, aldus Narain. Vanwege deze woorden wachtten we met een gerust hart op de reactie van Narain op onze uitnodiging.
Wie schetst onze verbazing toen we na enkele dagen lazen: ,,AdT en DA zullen niet op het etentje aanwezig zijn, noch zullen ze ingaan op uw uitnodiging om een protestdemonstratie voor te bereiden dan wel er aan deel te nemen.” Dit om genoemde politieke reden. De op emancipatie gerichte maatschappelijke strijd van de ‘Kritische Theorie’ is door Narain dus ingeruild voor de rol van toeschouwer aan de zijlijn. Achttien doden per jaar zijn voor hem niet voldoende zwaarwegend om de verzochte dialoog aan te gaan en op basis van gelijkwaardigheid, argumenten en kritiek naar een uitweg te zoeken. De tunnelvisie heeft de ‘Kritische Theorie’ verdrongen. Terwijl die theorie de confrontatie met politieke macht juist zoekt om maatschappijverandering te bereiken. Omgekeerd zal MSI overigens in de toekomst elke inhoudelijk zinvolle actie tot milieubescherming van AdT en DA ondersteunen.
Hans van Hulst, secretaris MSI, Curaçao
