Belabberde milieuhistorie
Om allerlei opportunistische redenen hult deze regering, maar ook haar voorgangers, zich veelal in stilzwijgen of hanteert men non-argumenten. Het is verbijsterend dat deze kleine ‘baranka’ in de Caribische zee, met een verhoudingsgewijs immense olie-industrie en dus een chemische tijdbom, geen capabele milieudienst heeft. Laat staan een deskundige en adequate oliebestrijdingsorganisatie.
Wat nog onthutsender is, is het gegeven dat de olie kennelijk altijd de St. Annabaai uitstroomt maar door veranderde wind de geldkraan, lees: de toeristenplaatsen, van het eiland bereikt. Naar horen zeggen, heeft minister-president Gerrit Schotte (MFK) dit weekend meerdere keren een bezoek gebracht aan de getroffen plaatsen. Belangstelling, de schade op de gevoelige plaat vastleggen en waarneming is prima maar daar zijn we in praktische zin niet mee gebaat. Het is inmiddels zondagavond, ruim twee dagen na de uitstroom richting het Westen, wat bestrijding betreft, is er nog niets gebeurd. Met andere woorden: ,,Nos atras ta krese ketu bai”, maar niemand doet iets op het moment dat actie noodzakelijk is.
De recente geschiedenis leert dat olievervuiling de doodsteek is voor het milieu in en op zee. Toerisme en niet in de laatste plaats vissers en de zuidkust lopen groot risico omdat men eerst inventariseert, vergadert en achter de oren krabt hoe nu verder. Ik heb een advies voor Schotte. Zorg als de wiedeweerga dat u actie onderneemt. Niet alleen voor wat betreft het milieu, maar ook handelend naar de vervuiler(s). Wie is er verantwoordelijk voor al die olie? Is dat PdVSA of zijn het de kapiteins van schepen die hun afgewerkte olie rücksichtslos in het havengebied dumpen, onder het mom ‘wat niet weet wat niet deert’.
Ik heb nog een advies voor Schotte. Wellicht herinnert hij zich een gesprek dat Pauw & Witteman, enige jaren geleden voerden met de fractievoorzitter van D66 en de voorzitter Vereniging Nederlandse Ondernemingen (VNO). In dat gesprek werd niet verhuld dat het havengebied en de ruimte eromheen, een goudmijn voor het eiland zouden kunnen zijn. Curaçao zou de grootste en belangrijkste containerhaven/overslaghaven van Zuid-Amerika kunnen worden. Eigen vloot van snelle, niet al te grote schepen, lokale ondernemingen in containers en bulkgoed. Heroverweging van in oude luister herstellen van plantages plus woningbouw. Feitelijk het Venetië van het Zuidelijk Halfrond. Wat te denken van de werkgelegenheid op het gebied van het ontmantelen van de olie-industrie, het jarenlange reinigingsproces van de terreinen en de haven, de enorme boost van laag- en hooggekwalificeerd werk op het terrein van scheepvaart en bemanning van de haveninstallaties en bedrijven.
Regeren is vooruitzien, meneer Schotte. Begin onmiddellijk met netwerken, ga op zoek naar capabele mensen om de zaak vorm te geven, zoek geldschieters en bovenal, houdt de vinger aan de pols. Geef het niet uit handen, zoals is gebeurd met Shell en later met PdVSA. Ten slotte, overleg met Nederland en Koninklijke Shell omtrent een (mede) morele en historische schuld inzake het vervuilen van onze mooie ‘baranka’.
Haiko de Groot,
Curaçao
