Hokjes- of hoekjesgeest
Zo las ik onlangs in een gerenommeerd financieel blad, dat de Wereld Gezondheidsorganisatie de wereld aanraadt om ‘mobiele bellers’ in een apart hoekje of hokje te stoppen. Kunnen zij met z’n allen lekker ‘de kanker’ krijgen. Want dat schijnen die mobieltjes te veroorzaken. In je hersens. ‘Beltumoren’ worden ze genoemd. Eigenlijk zou het juiste woord ‘Bell-tumor’ moeten zijn, want er was ooit ene Alexander Graham Bell, een Amerikaan, die dacht dat hij als eerste de telefoon had uitgevonden. Dat bleek niet zo te zijn. Het was de Italiaan Antonio Santi Giuseppe Meucci, aan wie die eer toekomt. ‘Bell-tumor’ spreekt alleen wat beter uit dan het tongstruikelende ‘Meucci-tumor’. Legt ook een alarmerende relatie met ‘bellen’ en de gevolgen daarvan voor het hoofd, althans de grijze massa in het hoofd. Wat de WHO, de World Health Organisation, toen voor de frequente bellers met de eerste telefoons voorspeld zou kunnen hebben, is niet bekend. Dat kon ook niet, want de WHO werd pas op 7 april1948 door de Verenigde Naties opgericht. Men hield zich toen, in het ‘Bell/Meucci tijdperk’, nog niet zo bezig met gezondheidsproblematiek zoals nu. Dat is iets van de laatste 60/70 jaar. Alleen niet op Curaçao, omdat de tijdklok hier een jaar of 60 ‘achtertikt’.
De (mobiele) rokers worden ook steeds meer samengedreven in hokjes. In cafés en op vliegvelden bijvoorbeeld. Kunnen zij daar in alle gezelligheid, rust en rook, hun kankers tot ontwikkeling laten komen. Aan de wanden hangen soms foto’s van opengewerkte, jarenlang goed doorgerookte longen. Prachtige stillevens, want die longen werken niet meer. Het ‘teermeer’ op het Isla-terrein lijkt schoner dan die prachtige, zwartgeblakerde doorgerookte longen op de foto’s. Op de stations in Nederland hebben ze ‘rookpalen’ of ‘rookzuilen’ gecreëerd. Zij lijken op flitspalen, alleen flitsen ze niet. Maar ze geven wel duidelijke rooksignalen en vooral rookgassen af. Soms zo heftig dat het lijkt alsof je op Curaçao op vakantie bent en benedenwinds van de Isla ‘rookpalen’ woont, logeert, rijdt, vrijt, zwemt of zonnebaadt. Het is niet altijd gezellig toeven om of nabij een rookpaal. En zeker niet ‘benedenwinds’ op volle stations. Het duurt soms heel lang, dat toeven. Als ‘de wind verkeerd staat’, maar vooral wanneer de treinen niet op tijd rijden. En dat schijnt vaak te gebeuren in Nederland. Rookpalen zijn eigenlijk verslaafdenpalen. Meer nog een soort ‘slavenpaal’. Want rokers zijn geen vrije mensen. Ze denken van wel, maar dat is niet zo. Het zijn ‘paalslaven’. Het is altijd een wat sneu gezicht om zo naar al die wat statisch nerveuze peukentrekkers te kijken. Zo ‘gezellig met ons allen om de paal’.
Internetcafés schijnen het ook steeds beter te gaan doen. Daar worden de internetverslaafden verzameld. Soms lopen ze even naar buiten om ‘een peukje te doen’. Zo heet dat in het verslaafdenjargon. Want twee verslavingen tegelijkertijd ligt nog wat moeilijk. Maar het komt er wel aan. Dat gezellige ‘bruine rook-internethokje’. Het mobiele internetten gebeurt nu nog meestal thuis, maar dat gaat veranderen, want de medebewoners worden er gek van. Dat dag en nacht facebooken, farmvillen, yahooen, hyven enz. Je ziet het aan de gezichten van die arme slachtoffers. Dikke wallen onder de ogen, die starende blik, de kromme ‘bechterew-vingers’, en de zenuwachtige non-stop vinger- en hoofdbewegingen. De ‘Facebookparkinson’. De bijzonderheden van deze nieuwe ziekte, een ernstige vorm van ‘internetparkinson’, worden binnenkort, op het ‘International Internet Disease Congres’, het IIDC, bekend gemaakt.
Reinoud van den Berkhof schrijft regelmatig opiniebijdragen voor het Antilliaans Dagblad.
