Wilhelminapark
Vijf jaar geleden presenteerden veertien UNA-studenten van de afdeling Bouwkunde en Civiele Techniek hun visie op de ontwikkeling van het Hendrik- en Wilhelminaplein in het bijzijn van enkele hogere medewerkers van DOW.
Niet alle plannen waren praktisch of uitvoerbaar, maar de motiveringen van de studenten waarom zij tot bepaalde keuzes waren gekomen (zichtlijnen, verkeersstromen, windrichting, onderhoud, parkeerplaatsen) waren bijzonder interessant en leerzaam.
Van dat alles is bij het onlangs gepresenteerde ontwerp niets noemenswaardigs terug te vinden. Allereerst is het Hendrikplein - dat alles behalve een visitekaartje is voor de binnenstad - niet in het plan meegenomen. Net als bij het oude reconstructieplan voor het Wilhelminaplein, dat al zo’n jaar of 15 ligt te verstoffen in een overheidslade, is de theaterachtige constructie geplaatst aan de westzijde van het Wilhelminaplein of -park. Het geluid wordt door de oostenwind dus van het publiek af gevoerd, terwijl de regen juist op het podium slaat.
Daarbij beneemt de constructie het zicht op het fraaie historische monument daarachter. Maar vooral is er geen duidelijke keuze gemaakt of het nu een park of een plein gaat worden. Feitelijk is het gepresenteerde plan niets anders dan enig poetswerk van de huidige situatie met een stevig prijskaartje.
Els van Cappelle, Curaçao
