Het nieuws van Curaçao

Mensen waaronder Miguel Goede werpen Singapore graag op als leerzaam voorbeeld. Chinese emigranten hebben daar het democratisch heft in eigen hand. Wie daar heen gaat valt direct twee dingen op die wij hier niet kennen: daadkracht en prima Chinees eten. Bij ons loopt alles vast op neokoloniale frustraties, op eigenbelang en op lange tenen. Vooruitgang stagneert op dit zwart-wit getekend strijdtoneel en staat bijvoorbeeld het gedoe rondom monumentaal Willemstad ver in de schaduw van twee beruchte heilige koeien, Isla en Oostpunt.
In de krant wordt Smoc door Humphrey Josefa beticht van kolonialisme en eigenbelang en voorspelt dat deze actie de economische ondergang betekent voor groepen uit de onderklasse. Bovendien is hij ervan overtuigd dat die smerigheid binnenkort verholpen is. Waar haalt hij dit mooie nieuws vandaan? Maar planologisch gezien is vervuiling niet de kern van de zaak. De kern is dat in het hartje van de moderne stad geen raffinaderij kan noch mag staan. Dat had destijds het EOP (Eilandelijk Ontwikkelingsplan) moeten vermelden, punt uit. Daar komt nu het accent op te liggen. Dit wordt het volk duidelijk gemaakt en de ogen voor geopend. Toon hun Helsinki, Manhattan, Amsterdam, Hanoi, Stockholm, Tokyo, Rio de Janeiro en vele andere grote en kleine steden waar groen en/of water de stad leefbaar maken. Dus moeten wij wegen vinden om de stad te bevrijden van de Isla. Helaas schijnt de ‘yu di Kòrsou’ zodanig aan zijn gifbak gehecht, dat zelfs in zijn misa een schaalmodel van Isla naast Santa Maria vanzelfsprekend is. Ook al sterven we hier de moord met ons allen.
Een ander gebed zonder eind is de kwestie Oostpunt. Er dreigt opnieuw een claim. Juridisch heeft Willy Maal misschien geen ongelijk, maar ethisch alles behalve gelijk. Zijn belang domineert. Planologisch is het eiland met het bebouwen van Oostpunt niet gebaat. Maar het volk ligt er niet wakker van, is mentaal totaal inert, ‘Nos dushi Kòrsou’ een loze reclamekreet. Hoe komt dat, welke sociaalpsycholoog zoekt dit uit? Het enorme landgoed Hoge Veluwe werd door de Rotterdamse eigenaars geschonken aan het Nederlandse volk, waarom Oostpunt niet aan ons? Oostpunt, zo klein als Nederlands Sint Maarten, is zoals het land westelijk van Barber nog vrij leeg. Sint Maarten is vol en dus verziekt. Ook Curaçao raakt vol. Kijk door je oogharen en zie een lang eiland met twee lege punten, een in het westen de andere in het oosten verbonden door een kale lege zone langs de noordkust. In en om het Schottegat ligt een groen recreatiegebied, Nos Isla Nobo. Wat over blijft is bestemd voor verstedelijking. Met dit beeld voor ogen, is het maken van een vernieuwd EOP maar een fluitje van een cent. Ontwerpen is zoeken naar vanzelfsprekendheid.

Carlos Weeber (architect), Curaçao

Gisteren was het weer zover: om 6.30 uur vond bij Guardian Group aan de Schottegatweg de start plaats van de Guardian Group Fatum Walk and Run. Het ging dit keer om de 32e editie van het populaire sportevenement.

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Het is onjuist te stellen dat de strijd tegen de vervuiling van de raffinaderij een zaak van Nederlanders is, de lokale bevolking heeft in het verleden wel vaker tegen luchtvervuiling geprotesteerd.

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Aandacht voor dieren en hun bescherming, is aandacht voor de ‘roots’ van ons bestaan op aarde. Met respect voor het leven van dieren is er ook respect voor de medemens.