Gezamenlijke effort
Met een groei die nauwelijks uitkomt boven de nullijn, zijn vereende krachten vereist om de bedrijvigheid op te voeren. Het bedrijfsleven en vooral de politiek lijken nog steeds niet door te hebben dat een gecombineerde inspanning nodig is van private en publieke sector. Waren de afgelopen drie jaar qua groei niet om over naar huis te schrijven - ondanks de gezonde startpositie met een substantieel verlaagde staatsschuld - voor 2013 stevent Curaçao af op een krimp van 0,7 procent en het perspectief voor volgend jaar, 2014, is met amper 0,1 procent groei volstrekt onder de maat. Niet genoeg in elk geval voor een duurzame sociale ontwikkeling en het verbeteren van het algehele leefklimaat. Het is een misverstand te denken dat alleen een klein groepje, ondernemers en zakenlieden, gebaat is bij groei van het bruto binnenlands product BBP. Integendeel, want werkgevers redden zich over het algemeen wel. Groei is vooral noodzakelijk voor sociaal welzijn: werk, inkomen en financiering van sociale zaken als kwalitatief goede gezondheidszorg, onderwijs, volkshuisvesting, veiligheid en een schoon milieu. Degene die deze boodschap uitdraagt, president Tromp van de Centrale Bank gisteren, is zich ervan bewust dat het géén eenvoudige klus is, maar dat het wel kan en vooral moet. De economische motor draait te traag, sterker: staat stil. Stilstand is achteruitgang. Curaçao had ook last van de internationale economische crisis, maar toch wisten (ei)landen in de regio wel vooruit te komen. Soms tegen een flinke prijs, zoals een hogere nationale schuld op zustereiland Aruba. Dat kunnen Curaçao en Sint Maarten niet, gezien het financiële toezicht. Maar niets doen is geen optie. Grootschalige productieve investeringsprogramma’s, met de nadruk op productief, kunnen zorgen voor het aanzwengelen van de economie. En een groeiende economie brengt extra middelen in de overheidskas. Dit moet een gezamenlijke effort zijn van overheid en particuliere sector. Het geld is er. Veel geld zelfs. Zoveel dat de Centrale Bank een rem heeft moeten zetten op kredietgroei, omdat onder deze omstandigheden sprake is van een verslechterde betalingsbalans en te forse afname van de reserves, die noodzakelijk zijn voor het sterk houden van de gulden. Om de teugels weer losser te kunnen laten, moeten de landen Curaçao en Sint Maarten wel met een gezamenlijke aanpak komen die gericht is op het stimuleren van het investeringsklimaat en vooral het vertrouwen door goed en integer politiek bestuur.
