Balborda zingt octaaf lager
ANALYSE
Potsierlijke pre-carnavalsparade van Statenleden die route inspecteren
In het geval van de wijziging van de carnavalsroute is minister Earl Balborda van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning onder druk van zijn eigen partij de PNP en de publieke opinie niet een toontje maar een hele octaaf lager gaan zingen. Vorige week nog verkondigde de bewindsman met de hakken in het zand dat er absoluut niet te tornen viel aan het kabinetsbesluit om de carnavalsparade met het oog op de veiligheid niet via de Roodeweg maar Aqualectra te laten passeren.
Tijdens een persconferentie vorige week in aanwezigheid van Balborda, wond interim- hoofd Darwin de Lannoy van Ruimtelijke Ontwikkeling en Planning (ROP, voorheen DROV) er geen doekjes om. Het instortingsgevaar in de Roodeweg en de Breedestraat Otrobanda is dermate groot dat hij vrouw en kinderen niet naar die plekken meeneemt om naar het carnaval te kijken. Liever verziekte hij de sfeer met de gewijzigde route, dan (meer) slachtoffers op zijn geweten te hebben. Het interim-hoofd stond stil bij de acht slachtoffers die de onveilige route dit jaar eiste. Een vrouw raakte geheel verlamd, zeven andere personen hielden blijvend letsel over nadat een muur bij Wishi instortte. De ironie wil dat de muur uitgerekend neerstortte op de plek waar men dat het minst verwachtte. Dit was koren op de molen van de tegenstanders van de routewijziging.
,,Zie je wel”, was het argument, ,,men zegt dat de Roodeweg en de Breedestraat onveilig zijn, maar juist daar gebeurde er niets met het carnaval. Bovendien lopen er dagelijks heel veel mensen in beide straten; als het zo onveilig zou zijn, waarom doen zich daar geen ongevallen voor, waarom grijpt de regering niet in?”
Voor het gemak vergat men daarbij dat het land tot nu toe ongelooflijk veel geluk heeft gehad. De Lannoy herinnerde tijdens de persconferentie aan een recent incident, waarbij een stuk van een gebouw losraakte en pal voor een toerist met een kinderwagen viel. In de verhitte discussie die na de bekendmaking van de routewijziging losbarstte, sneeuwde het adagium ‘voorkomen is beter dan genezen’ onder in de lawine van een volksfeest dat door niemand afgepakt mag worden. De PNP zette uit angst voor stemmenverlies de eigen minister voor het blok, politiek leider Humphrey Davelaar distantieerde zich publiekelijk van het standpunt van bewindsman Balborda. Oppositie en coalitie zagen hun kans schoon om te scoren; dit alles eindigde in een potsierlijke pre-carnavalsparade waarbij Statenleden de route met eigen ogen inspecteerden. Niet zoals dat bij een calamiteitenoefening gaat, o nee. Er waren geen metersdikke rijen mensen op straat, de loeiharde muziek van dj’s die de geluidsnormen aan hun laars lappen ontbrak, er was niet eens een halve trailer met carnavalsgroep.
Balborda gaat nu op zoek naar een half miljoen om voorzorgsmaatregelen te treffen op de route, dit bedrag is drie keer kleiner dan de 1,5 miljoen die vorige week nog genoemd werd tijdens de persconferentie. Nu een crisis binnen de PNP, coalitie en samenleving is bezworen, resten de regering en Statenleden nog twee dingen om te doen. Ten eerste een schriftelijke verklaring op te stellen waarin zij aangeven het beste met dit land voor te hebben, en daarbij te garanderen dat het volstrekt veilig is om de carnavalsroute via de Roodeweg en Breedestraat te laten passeren. Ten tweede om zich volgend jaar tijdens het carnaval met hun vrouw en kinderen, bejaarde familieleden, vrienden en kennissen in de Roodeweg of Breedestraat op te stellen om naar het carnaval te kijken.
Wat nu gebeurt heeft alle schijn van incidentenpolitiek. Wanneer worden de problemen met bouwvallige panden in de binnenstad - Punda, Otrobanda, Pietermaai en Scharloo maar ook daarbuiten - structureel aangepakt? Het goede werk al decennialang van Monumentenzorg en Stadsherstel ten spijt, er zijn nog te veel ‘gaten’ in genoemde wijken waar bezitters van vaak historische gebouwen zonder gewetenswroeging doelbewust niets mee doen. Dat is misdadig. Gelukkig waren in het politieke gewoel rond de carnavalsroute (eindelijk) ook verstandige opmerkingen te horen. Namelijk dat eigenaren van gebouwen die willens en wetens hun eigendom jarenlang in zeer verwaarloosde en daardoor gevaarlijke staat achterlaten, gedwongen worden dit op te knappen en in veilige toestand te brengen. Eerst met de zachte hand en stimuleringsmaatregelen maar een duidelijke termijn, en dan - als het eerste niet werkt - resoluut en zonder aanziens des persoon met harde hand: verplichte renovatie en liefst ook gebruik. Desnoods uitgevoerd door de overheid op kosten van de eigenaren. En indien zij dan nog steeds weigeren, volgt - in alle redelijkheid en billijkheid en vooral in het algemeen nationaal belang - onteigening. Dat is echt doorpakken, waardoor het Curaçaose carnaval over een paar jaar niet alleen door veilige, maar ook de vrolijk geverfde en netjes opgeknapte pittoreske gebouwen trekt, waar het eiland zo mee kan scoren.
