Gaan voor de winst
De Rijksministerraad (RMR) in Den Haag buigt zich vandaag over de beslissing of het autonome Land Curaçao in aanmerking komt voor de onmisbare liquiditeitssteun van Nederland, ook al is het voor iedereen helder dat Curaçao (nog) niet voldoet aan de gestelde voorwaarden. Het is te hopen dat de RMR - die bestaat uit de Nederlandse ministerraad aangevuld met de Gevolmachtigde ministers van Curaçao, Aruba en Sint Maarten - daarbij rekening houdt met het feit het kabinet-Pisas nog maar enkele dagen in functie is (en dus niet direct verantwoordelijk is voor de huidige stand van zaken). Het zou de onderlinge relatie direct al vertroebelen, om niet te zeggen verstoren, als de kersverse regering van premier Gilmar Pisas (MFK) met lege handen wordt weggestuurd. Ook RMR-voorzitter Mark Rutte (VVD) en staatssecretaris Raymond Knops (CDA) weten dat de Landskas in Willemstad vanaf deze maand leeg is. Méér dan leeg zelfs. Met een cashtekort een land besturen is nagenoeg onmogelijk: het ene gat wordt met het andere gevuld, met als resultaat alleen maar nóg grotere gaten. Tekorten kunnen leiden tot (sociale) onrust en drukken het vertrouwen van ondernemers en investeerders. Kortom, allesbehalve een gewenste uitgangspositie voor de nieuwe ministersploeg. Hopelijk is er de afgelopen dagen, na het aantreden afgelopen maandag, goed contact (geweest) en is er gewerkt aan een evenwichtig besluit dat rekening houdt met de bijzondere omstandigheden. Namelijk dat de crisis die Covid-19 bracht nog in z’n volle omvang wordt gevoeld en dat de MFK/PNP-regering nog maar een paar dagen ‘in charge’ is. Tegelijkertijd dat Pisas en zijn coalitiepartner Ruthmilda Larmonie beseffen dat er een enorme opgave ligt, waarbij zij zeker op dit moment maar één realistische route hebben: met Nederland de nadrukkelijke samenwerking aangaan. Het is ook bekend wat er op tafel ligt qua voorwaarden voor die noodzakelijke steun en daar zal Nederland niet van afwijken. Het voldoen aan die voorwaarden is als het doen van je huiswerk; Curaçao doet het niet voor Nederland, maar voor zichzelf. Echte hervormingen zijn té lang uitgebleven. Te veel en te lang is om de hete brij gedraaid. Nog steeds. Op eigen houtje is het afgelopen decennium onder PAR, MAN, PAIS, PIN, PS maar óók MFK en PNP - allemaal droegen ze regeringsverantwoordelijkheid - op dit front te weinig van de grond gekomen. Onder druk wordt alles vloeibaar. Die druk is nodig om scheefgegroeide zaken recht te trekken en noodzakelijke veranderingen met een duw op gang te krijgen. Als het lukt in de RMR van vandaag daarvoor een fundament te leggen, is dat winst voor Curaçao.
