ANALYSE REDACTIE
Wat is er toch aan de hand bij Fundashon Kas Popular (FKP)? Het rommelt er al tijden, zeker met het gedwongen ontslag van de financieel directeur, waar Stichting Bureau Toezicht en Normering Overheidsentiteiten (SBTNO) zeer kritisch over adviseerde omdat niet hem maar de ceo veel valt te verwijten. Nu doet ook een ander gezaghebbend instituut, de Sociaal-Economische Raad (SER), een boekje open over de FKP in een advies over eigendomsverkrijging volkswoningen. Het Antilliaans Dagblad berichtte er met verschillende publicaties over.
Vólkshuisvesting, met nadruk op volk
Vooropgesteld, het besturen van een grote organisatie als de stichting volkshuisvesting is geen eenvoudige opgave. Er komen heel wat belangen samen; niet in de laatste plaats politieke belangen - lees: (pogingen tot) inmenging. Het gaat om grote aantallen en aanzienlijke bedragen. Dat alles wil echter niet zeggen dat er voor FKP geen corporate governance-wetten en -regels gelden; integendeel ook deze overheidsstichting dient de zaakjes op orde te hebben. Vooral omdat het gemeenschapsgeld betreft. Dat is ten eerste iets van het bestuur (de directie), maar uiteraard ook een zaak van de toezichthoudende Raad van Commissarissen (RvC) alsmede de politiek verantwoordelijke minister Charles Cooper (MFK).
Mogelijk dat het aan het reces (een duur woord voor de vakantie) van de gekozen volksvertegenwoordigers ligt en het steeds zichtbaar wordend gebrek aan pressie- en watchdog-groepen. Maar hoe kan het bestaan dat een publicatie over ‘Veel onveilige FKP-huizen’ - de SER constateert dat een groot deel van de volkswoningen onder beheer van de Fundashon Kas Popular aanzienlijke bouwkundige mankementen vertoont - en ook een groeiende leegstand van maar liefst 8.903, zonder enige politieke of maatschappelijke beroering aan de meesten voorbijgaat? Dit terwijl al decennia nauwelijks valt op te boksen tegen de wachtlijsten van woningzoekenden.
Natuurlijk, de problematiek is niet van nú en kan niet in een handomdraai worden opgelost. Het is echter zelfs érger geworden. Zo bedroeg de leegstand, mede als gevolg van wisseling van huurders, tien jaar geleden nog zo’n 5.059. Vandaag de dag is dat bijna driekwart méér. Aangenomen mag worden dat het hier om officiële door de SER geverifieerde cijfers gaat.
Veiligheid gaat boven alles. Daarom moet volgens het tripartiete adviesorgaan prioriteit worden gegeven aan het opknappen en verbeteren van de slechte woningen om de woonkwaliteit te verhogen én om ‘de druk op de wachtlijst te verminderen’. ,,Naast renovatie is er ook behoefte aan nieuwbouw en adequate huursubsidieregeling om te voldoen aan de woningbehoefte, vooral voor huishoudens met een laag inkomen en speciale doelgroepen die financieel niet draagkrachtig genoeg zijn om een eigen woning te bouwen en te onderhouden.” Een rationeel logische gedachte is om dan éérst te beginnen met het wegwerken van de (enorme) leegstand.
Voor veel van de problemen is geld nodig. Want volgens de bevindingen zijn er bij FKP ook financiële en operationele uitdagingen bij het beheer van volkswoningen. Ten eerste is het zo dat de subsidie en inkomsten onvoldoende zijn om gedegen onderhoud te plegen. De huidige bijdrage van 5 miljoen gulden vanuit het ministerie van VVRP is slechts een druppel en dus niet toereikend om de kosten van beheer en onderhoud te dekken. Maar óók ligt er geld op straat. Uit de administratie van Domeinbeheer blijkt dat er momenteel 57,7 miljoen gulden is aan niet-geïnde huur- en erfpachtgelden. Het is onbekend hoe groot de debiteurenpost van FKP zelf is. Wel is bekend dat FKP enkele jaren terug 19 miljoen op een depositorekening bij Girobank heeft gestort; het bedrag dat FKP nog altijd probeert terug te vorderen van Giro of anders van de overheid, maar wat zeer vermoedelijk als verloren moet worden beschouwd. Waarom werd dat geld niet geïnvesteerd in grootschalig onderhoud van volkswoningen?
Geld speelt bijna altijd een bepalende rol; des te meer onbegrijpelijk en onverantwoord dat de financieel directeur - juist speciaal aangetrokken om puin te ruimen, waarmee volgens de berichten een goede aanvang was gemaakt - door de politiek benoemde commissarissen op oneigenlijke gronden is weggestuurd. FKP is er, het woord zegt het al, voor volkshuisvesting. Wanneer komen de volksvertegenwoordigers - de 21 goed betaalde Statenleden - nu eens op voor de daadwerkelijke huisvestingsrechten en -belangen van het volk?
Want tot slot nog dit: het parlement heeft een zeer dure reis gemaakt naar Colombia op uitnodiging van FKP en mede door het vele reizen is het budget van de Staten hiervoor al bijna volledig besteed. De Staten hebben dus wel informatie ingewonnen, maar wat betekent dit voor de oplossing van de Curaçaose problemen op het gebied van de sociale volkshuisvesting?
