Nog 33,4 mln dollar aan achterstallig bewaarloon olie in tanks

Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Refineria Isla bv, tot begin 2020 de exploitant van de Curaçaose raffinaderij, is veroordeeld tot betaling aan CRU (Curaçao Refinery Utilities) van een bedrag van ruim 33,4 miljoen dollar aan achterstallig bewaarloon, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf oktober 2020 tot aan de dag van algehele voldoening.

Dit leest het Antilliaans Dagblad in een vonnis dat deze week is gewezen door het gerecht van Curaçao. ,,De conclusie is dat Isla bv het gevorderde bewaarloon moet betalen”, aldus de rechter.
CRU is een dochteronderneming van overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK), namens het Land eigenaar van onder meer de raffinaderij, die vanaf 1994 werd verhuurd aan de Venezolaanse staatsoliemaatschappij PdVSA, die de huurrechten en -plichten overdroeg aan Isla.
Nadat RdK al in 2016 aan PdVSA/Isla had aangegeven het contract na 31 december 2019 niet te zullen verlengen, heeft Isla de raffinaderij op 15 januari 2020 aan RdK teruggegeven. In de opslagtanks bleven echter nog diverse aardolieproducten van Isla opgeslagen. Per diezelfde datum heeft RdK dochter CRU belast met het beheer en de exploitatie van de raffinaderij. Dat bestond uit onderhoud, reparatie en commerciële opslag van aardolieproducten.
Bij vonnis van 10 december 2020 is Isla veroordeeld aan CRU een voorschot van 11 miljoen gulden te voldoen op het verschuldigde bewaarloon. Aan dat vonnis is door Isla géén gehoor gegeven. CRU heeft met verlof van het gerecht op 15 september 2020 ten laste van Isla conservatoir eigenbeslag gelegd en derdenbeslag onder Banco di Caribe; de vordering (wegens bewaarloon) werd daarbij begroot op bijna 47,9 miljoen, inclusief rente en kosten.
In de rechtszaak waar nu uitspraak is gedaan vordert CRU, na wijziging van eis, veroordeling van Isla tot betaling van 33,4 miljoen dollar aan bewaarloon. CRU legt aan de vordering ten grondslag dat zij van 15 januari 2020 tot en met juni 2021 in de raffinaderij de aardolieproducten van Isla heeft bewaard, maar omdat partijen geen overeenstemming hebben bereikt over het loon dat hiervoor was verschuldigd, vordert zij het gebruikelijke, althans een redelijk loon.
De rechter gaat daarin mee, ook al heeft Isla tegen de vordering van CRU allereerst aangevoerd dat partijen geen bewaarovereenkomst hebben gesloten. ,,Dit verweer gaat niet op”, aldus het vonnis. ,,Aan de totstandkoming van de overeenkomst van bewaarneming worden geen vormvereisten gesteld en overeenstemming over de prijs is geen essentiële voorwaarde voor die totstandkoming.”
Uitgelegd wordt dat na teruggave van de raffinaderij op 15 januari 2020 de aardolieproducten van Isla niet meer in door haar gehuurde tanks van de raffinaderij zaten, terwijl die producten - afgezien van de onbruikbare laag sediment onderin - wel haar eigendom zijn gebleven. CRU zag in de uitoefening van haar bedrijf als beheerder van de raffinaderij toe op de opslag.
Nu partijen geen loon hebben bepaald is Isla als bewaargever ‘een redelijk loon verschuldigd’. Isla zou CRU kosteloze bewaring van de aanwezige voorraden zijn toegezegd, maar tegenover de gemotiveerde betwisting door CRU heeft zij dat niet waargemaakt.
CRU heeft bewaarloon gevorderd op basis van een tarief van 40 dollarcent per vat, vermenigvuldigd met het aantal vaten dat de voor Isla beschikbaar gehouden tanks maximaal kunnen bevatten. Dat het tarief van 40 dollarcent niet ongebruikelijk is heeft CRU, tegenover de betwisting door Isla, volgens het gerecht voldoende aangetoond met voorbeelden van andere recent gehanteerde tarieven, zoals het tarief van Bopec (Bonaire Petroleum Company) van 0,40 dollar per vat in 2016.

Wilt u het vervolg van dit artikel lezen? Neem een online abonnement op de krant.