Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Ombudsman Keursly Concincion is niet te spreken over de rol van minister van Justitie Quincy Girigorie (PAR) wat betreft de uitvoering van het Curaçaose vreemdelingen- en vluchtelingenbeleid.
Volgens Concincion heeft de minister niet genoeg rekening gehouden met de mensenrechten, zoals die zijn vastgelegd in het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).
,,De minister van Justitie heeft door het gehanteerde verwijderingsbeleid in onvoldoende mate rekening gehouden met de fundamentele rechten van vreemdelingen die in Curaçao om bescherming vragen ingevolge artikel 3 van het EVRM”, schrijft Concincion in het rapport dat hij donderdag heeft aangeboden aan Girigorie.
In zijn aanbevelingen vraagt de ombudsman om ‘het automatisch terugsturen van vreemdelingen, die aangemerkt zouden kunnen worden als personen die reële risico’s lopen op onmenselijke behandeling in hun land van herkomst, zo snel mogelijk te stoppen’. De Raad van Ministers moet de beslissing van 15 juli 2017, waarmee ‘kennelijk de uitvoering van artikel 3 van het EVRM wordt beoogd’, herzien en rekening houden met ‘de algemene beginselen van behoorlijk bestuur’.
De ombudsman wil extra aandacht ‘voor de positie van minderjarige vreemdelingen die al dan niet alleen of met andere reizen en bescherming nodig hebben’ op basis van het Europese verdrag. Vreemdelingen moeten op ‘ondubbelzinnige wijze’ worden gewezen op de mogelijkheid om gebruik te maken van een onafhankelijke en onpartijdige rechter, ‘al dan niet met van overheidswege ter beschikking gestelde juridische bijstand’. In het algemeen moet de uitvoering van het vreemdelingenbeleid efficiënter en ontbreekt het in de justitiële keten aan de nodige afstemming. De medewerkers moeten beter geïnformeerd worden over de fundamentele rechten van de mens en het EVRM.
De ombudsman besloot na diverse signalen uit zowel de lokale als de internationale gemeenschap tot een onderzoek naar de wijze waarop vreemdelingen worden behandeld die naar Curaçao komen vanwege het feit dat zij in hun land van herkomst het reële risico zouden lopen op foltering, onmenselijke of vernederende behandeling dan wel bestraffing. Mensen maakten zich vooral zorgen over het feit dat ‘een hulpbehoevende vreemdeling die Curaçao binnenkomt, structureel en zonder dat van overheidswege enige toets wordt verricht van zijn situatie, naar zijn land van herkomst zou worden teruggestuurd’.
