Overpeinzingen van een ex-MAN-limpi-man
De MAN-gedachten van die tijd lagen me wel. Deze week reed ik weer eens richting Banda Abou, en betrapte me erop dat dezelfde vragen in me op bleven komen. Vooral, nadat ik onze Don in de krant zag staan, bij een zeer lofwaardig landbouwproject, en ook meneer Cooper, die weer ergens naartoe mocht reizen van mijn belastingcenten. Zou een huidige MAN-man mij een antwoord willen geven op de volgende vragen? Waarom hebben de toe- en afvoerwegen van onze Julianabrug nooit gaten en zijn ze al 40 jaar in prima conditie?
Waarom spreken onze werknemers van rond de 50 veel beter Nederlands en Engels dan de jongeren van rond de 25? Waarom is het niveau van politiek ‘bedrijven’ nu zo bedroevend veel lager dan in de jaren ‘80? Gelukkig heeft het bedrijfsleven en onze lokale toeristenindustrie wel de moed gehad, om regelmatig de hand in eigen boezem te steken, en gemaakte fouten te erkennen en ze hierna te herstellen.
Nu de MAN-mannen nog, en met snelle nieuwe verkiezingen is er nog een toekomst voor hen. Zo niet, dan zal over ruim twee jaar PAIS de weg gaan hervinden, die een 30 jaar geleden heel goed begaanbaar was. En dan zeg ik tegen mijn hier geboren en getogen kinderen: help ze. Kòrsou ta meresé miho!
Gerard Helmich, Curaçao
