Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De Venezolaanse handelaren in groente en fruit zitten werkeloos voor lege stalletjes aan de Sha Caprileskade. Er is geen zicht op de komst van nieuwe oogst uit Venezuela.

Ook de handel in vis ligt stil. ,,Het einde van de markt is in zicht”, zegt koopman Angel Delgado.
Tal van Venezolaanse handelaren op Curaçao hebben met de opbrengst van de handel van voor de sluiting van de grens met Venezuela lokaal groenten en fruit ingekocht om bij de barkjes te verkopen. Wat daar nu aan handelswaar ligt, komt uit Santo Domingo, en er zijn enkele producten van Curaçaose bodem, voornamelijk groene paprika en komkommer. ,,Erg duur”, zegt een van de verkopers. ,,We verdienen er bijna niets aan. Maar ja, je moet toch wat. Beter dan hier de hele dag zitten te niksen.”
In de Venezolaanse havenplaats La Vela de Coro, op zes tot acht uur varen van Curaçao, zijn de kapiteins van boten die regelmatig op en neer varen naar Curaçao bijeengekomen voor overleg met de autoriteiten van de staat Falcón. De broer van Delgado was een van de aanwezigen. ,,Er is aangekondigd dat het eerste politiek overleg over de sluiting van de grens met de eilanden zal plaatsvinden op 25 maart”, zegt Delgado. Vol ongeloof: ,,25 Maart… Dat is over twee maanden! Hoe moet ik mijn familie intussen onderhouden?” Bovendien, zegt hij: ,,Niemand, geen enkele van de kapiteins van de boten in Punda, heeft toestemming om tot 25 maart op Curaçao te blijven. Vóór die datum is elke Venezolaanse boot vertrokken.”
Delgado heeft tot 27 februari aanstaande toestemming om op Curaçao te blijven. Een collega dient 15 februari met zijn boot te vertrekken. ,,Als er geen schepen uit Venezuela komen, wat ga ik dan doen? Hier nog drie weken met mijn armen over elkaar zitten?”, zegt hij. ,,Dan kan ik beter maar meteen weggaan.”
Afgelopen maandag zouden er zes boten uit La Vela de Coro aankomen in Punda, zo was eerder gemeld. Die hebben echter nog steeds geen toestemming om uit te varen, zegt een van de handelaren. In de zoektocht naar een alternatief, horen de handelaren over de haven in de baai van Amuay. ,,Daar zouden we groente en fruit kunnen halen”, aldus Delado. Maar om daar te komen, moeten de handelaren langs Aruba varen, om het Venezolaanse schiereiland heen, richting Punto Fijo: een reis van 48 uur, vanaf Curaçao. ,,De reis is niet alleen lang, er is een groot risico dat we onderweg worden overvallen. Op die route is er veel piraterij, en het is bekend dat we met cash geld komen.”