Uitspraak vakbondsleider: ,,Wij zullen niet accepteren dat werknemers op het eiland slachtoffer worden van het wanbeleid van de regering.”
Het Antilliaans Dagblad spreekt van ‘Een tikkende tijdbom, 21,1 procent werkloosheid’ en ‘Stijgende spanning’.
Hoe zijn de beide issues te rijmen met elkaar?
Wanbeleid van de regering volgens de vakbonden. Dat is mijns inziens, in ieder geval deels discutabel. Vingertje wijzen is heel gemakkelijk. Natuurlijk zijn er fouten gemaakt in het verleden. Niet alleen door regeringen, maar ook door werkgevers en werknemers. Waar gewerkt wordt vallen nu eenmaal spaanders.
Tegenover de uitspraak van de vakbondsleider staat volgens mij: wangedrag van de vakbonden en hun aanhang. Vechten voor eigen belang, niet voor het belang van Curaçao. Denk aan het toerisme, de enorme economische pijler voor ons eiland. Vertel de leden het hele verhaal. Ook wat de negatieve consequenties zijn van hun gedrag en uitspraken op onze toch al kwetsbare economie en ons toerisme. De vakbonden zouden er goed aan doen hun leden te wijzen op hun plichten en niet alleen op hun rechten. Plichten = werken = presteren = lopen die extra kilometer. Zeker in deze tijd van crisis.
Ik zou willen zeggen: ,,Wij kunnen toch niet accepteren dat de bevolking van Curaçao de dupe wordt van het wangedrag van vakbondsleiders en hun aanhang.”
De economische crisis treft ons allemaal. Dus beste mensen, schouders eronder; samen komen we er bovenop. Niet door tweedracht te zaaien, maar door eendracht. Niet ons blindstaren op onze verschillen, maar focussen op wat ons bindt.

Winnie Tanasale,
Curaçao

ADBrief 800