Vermeend verbod Papiaments op school!
Er gaat een gerucht rond dat ‘men’ zegt dat de middelbare scholen Nederlands als voertaal willen invoeren. Iedereen in paniek. Nee, Papiaments dit en Papiaments dat en onze cultuur dit en onze cultuur dat, en dat allemaal onderbouwd met voorbeelden uit landen met multinationaliteiten.
Mooi allemaal en misschien is het wel zo, maar ik ben een realistisch mens en kijk naar de werkelijkheid en de gevolgen van elke beslissing die ik neem.
Ik ben hier geboren en getogen. Op school werden we verplicht Nederlands te spreken en thuis spraken we Spaans, Papiaments en Nederlands. Toen ik trouwde sprak ik Nederlands thuis en we hebben nooit onze dochter geforceerd Papiaments te leren.
Ze spreek perfect Papiaments, perfect Nederlands, Frans, Duits en Spaans op hoog niveau. Maar één ding snap ik niet: al die zogenaamde voorvechters van ‘Nos Mes Por’ en ‘Nos Kultura’ en moedertaal dit en moedertaal dat, kijken ze niet naar cijfers en vragen ze zich niet af waarom?
Ik ken iemand die onze bursalen begeleidde tijdens hun studie in Nederland vanaf de aankomst. Toen hij mij de grootste reden voor het afbreken van een studie liet zien, was ik niet verbaasd want dat was het niet kunnen communiceren in het Nederlands, waardoor de studenten gefrustreerd raakten en gingen ‘klitten’ bij de andere Antillianen want daar voelden ze zich ‘thuis’ en sterk tegen de ‘boeman Makamba’.
En dan krijg je van die jojo’s die de trein of het winkelcentrum binnenlopen en de boel, in het Papiaments, bij elkaar vloeken en schreeuwen, omdat die domme ‘Makambas’ hun toch niet verstaan en dan hebben we lol ten koste van die ‘domme Makambas’.
En dan vinden we het vreemd dat de domme ‘Makamba’ een negatief beeld heeft van ‘de slimme Antilliaan’.
Maar ja, het is niet onze fout dat we geen Nederlands kunnen spreken. Het is de fout van de hele wereld van Balkenende, van Piet Heyn en de Zilveren Vloot, van Peter Stuyvesant en zijn moeder, van iedereen behalve van onszelf.
Wij zijn immers perfect en we snappen het niet dat de ‘Makambas’ waar ik gast ben in hun huis zich niet aan kunnen passen aan mij.
We zijn beter, we weten het beter. Complex? Hoe kom je daar bij?
Een ding snap ik niet: als een neger een andere neger, ‘Neger’ noemt, heeft iedereen een probleem want, neger één is beledigd en wil neger twee doodschieten want schijnbaar schamen wij ons voor onze donkere kleur. Hoe lichter de kleur, hoe meer aanzien men heeft en niemand wil meer ‘neger’ zijn.
E ta di koló kla (bruin) of e ta di koló skur (zwart), maar nooit zwart. Waar zou dat aan liggen? Wanneer houden we op met dat hypocriete gedoe en accepteren we dat het niet gaat en dat we de toekomst van onze kinderen weggooien omdat we onze trots en complexen botvieren op hen, omdat onze minderwaardigheidscomplexen groter en belangrijker zijn dan hun toekomst.
‘Mi ta keda hari riba e pida baranka aki’, want zolang we die mentaliteit hebben zullen we nooit vooruitkomen.
Arthur Donker, Curaçao