Ingezonden stukken

Lezers

De motie van de nummer 5 op de kandidatenlijst van Groenlinks, voor een onderzoek naar de homo-emancipatie op de Antillen en Aruba heeft het met een ruime meerderheid van stemmen in de tweede kamer gehaald. Ik had ook niet anders verwacht. Geen enkele Nederlandse politicus gaat de vingers branden nu 2,5 week voor de Tweede Kamerverkiezingen van 9 juni. Maar juist dit gegeven maakt de actie van Van Gent zo verwerpelijk. Zij probeert aandacht te trekken van het grote publiek in Nederland en doet dit over de ruggen van met name de inwoners van de Bes-eilanden. Deze tweede actie van Van Gent druipt net als haar eerste actie -het amenderen van de wetgeving die het mogelijk maakt dat mensen met dezelfde geslacht met elkaar kunnen trouwen - van politiek opportunisme. Van Gent weet natuurlijk als geen ander dat de ‘homo-issue’ vooral nu gevoelig ligt in Nederland en dat er weinigen zullen zijn die er tegen zullen stemmen. Zij weet natuurlijk ook dat het gevoel van de doorsnee Nederlander ten opzichte van de Antilliaan in het algemeen, mede door toedoen van een kleine groep overlastveroorzakers en eenzijdig mediabeleid, momenteel geen positieve is en maakt hier handig gebruik van.
Deze handigheid ben ik gewend van de meer populistische politici die eerder rechts dan links zijn. Van een partij als Groen Links, had ik het zeker niet verwacht. Ik vraag me dan ook af waarom de nummer 19 op de lijst, Nadya van Putten - Arubaanse van geboorte - zich niet mengt in deze discussie.
Even een spoed cursus BES voor mevrouw Van Gent. De tijd dat mensen puur op basis van hun seksuele geaardheid werden uitgesloten is ook hier voorbij. Dit getuige de vele homoseksuelen die hoge functies bekleden en de transseksuelen die gewoon je drank bezorgen op een willekeurig terrasje op Bonaire. Zelfs het in onder andere in Nederland bekende fenomeen ‘gay-bashers’ kennen wij hier niet. De heftige reacties vanuit de west op haar eerste actie – het amendement -, zijn aangewakkerd door de weinig charmante wijze waarop het ons door de strot is geduwd en niet omdat wij iets tegen homo’s hebben. Dat er nog homoseksuelen rond lopen die nog niet uit de kast zijn, geloof ik best. Maar dit heeft naar mijn mening meer te maken met de aan kleinschaligheid gekoppelde sociale controle dan met iets anders.
Dus de enige logische conclusie die je kunt trekken uit de actie van Van Gent en haar argumenten hiertoe, is dat zij geen kaas gegeten heeft van de realiteit op de BES en dat ze puur uit is op aandacht en stemmen op 9 juni. Politiek opportunisme dus. 
Ik vind het dan ook op zijn plaats om mevrouw Van Gent te adviseren om de prioriteitstelling - wanneer het gaat om onderwerpen op de BES-eilanden die aangepakt moeten worden -, het resultaat te laten zijn van samenspraak tussen het Bestuurscollege van Bonaire en het Regionaal Service Centrum. Indien zij het toch niet kan laten, dan heeft zij in haar portefeuille een hoop onderwerpen die veel meer aandacht en prioriteit verdienen dan homo-emancipatie. Zo zijn Kinderopvang, Openbaar Vervoer, Ruimtelijke Ordening, Sociale Zaken & Werkgelegenheid en Volkshuisvesting, beleidsterreinen die veel aandacht behoeven en een serieuze en directe bedreiging vormen voor de ontwikkelingskansen van de bewoners van de BES. Mevrouw Van Gent heeft dus voldoende keuze. Zij mag zich afvragen of het niveau van de sociale voorzieningen op de BES-eilanden voor haar aanvaardbaar of Koninkrijk waardig zijn. Of dat het acceptabel is dat er op de BES-eilanden, geen gestructureerd openbaar vervoer is, dat alleenstaande moeders door gebrek aan kinderopvang niet aan het arbeidsproces kunnen deelnemen of dat diverse generaties door gebrek aan voldoende volkshuisvesting in één huis gepropt moeten wonen.
Mevrouw Van Gent, u heeft de leden van Groen Links gevraagd om een stoer wijf op 5 te plaatsen, dat hebben ze gedaan. Uw acties geven echter weinig stoers aan. Op stemmen jagen, over de ruggen van om en nabij 20 duizend zielen die zich niet hiertegen kunnen verdedigen is eerder laf dan stoer.

Jeffrey Levenstone, Bonaire