De winst van de Curaçaose voetbalselectie vrijdagavond is niet alleen een prestatie van formaat, waarmee het hoger op de Fifa-wereldranglijst geplaatste Jamaica werd verslagen en Curaçao nu fier bovenaan in de poule staat. Voor het eerst gloort er ook werkelijk uitzicht op het verwezenlijken van een lang gekoesterde droom: deelname aan het WK-eindtoernooi van 2026. Daarmee zou Curaçao het land met het laagste inwonertal (155.000) zijn dat zich schaart tussen de voetbalgrootmachten van deze wereld, vaak met tientallen miljoenen inwoners - een heus record.
Voordat het zover is, ligt er echter nog een flinke klus op de plank. Het vergt uiterste concentratie en discipline om ook de resterende wedstrijden in deze Concacaf-poule succesvol af te sluiten. Nu al wordt reikhalzend uitgekeken naar het laatste duel tegen opnieuw Jamaica, ditmaal uit - in Kingston. Eerst wachten echter nog Trinidad & Tobago en Bermuda, beide tegenstanders die absoluut niet onderschat mogen worden.
Zoals deze krant zaterdag al meldde, heeft de selectie onder leiding van bondscoach Dick Advocaat het jonge Land Curaçao het mooist denkbare cadeau bezorgd. Op de dag dat vijftien jaar autonomie binnen het Koninkrijk werd herdacht, is de overwinning uitbundig gevierd - door de ruim tienduizend toeschouwers in het stadion én door duizenden supporters in huiskamers, bij snèks en op het Wilhelminaplein in hartje Punda. Na de 2-0 en het eindsignaal overheerste een volkomen terecht gevoel van euforie.
Groter nog dan de twee doelpunten van Livano Comenencia en Kenji Gorré, of de knappe reddingen van keeper Eloy Room, is het feit dat de voetbalfederatie FFK - onder de ambitieuze leiding van voorzitter Gilbert Martina - heeft bereikt wat ruim tien jaar geleden voor het eerst werd ingezet: het samenbrengen van voetballers, waar ter wereld zij ook spelen, met Curaçaose ‘roots’. Sindsdien is het een en al plezier dat zij uitstralen.
De ‘Blue Wave’ is niet alleen bedoeld voor sportieve successen, maar vooral om de bevolking als één blok achter de elf op het veld te krijgen. ‘Sport verbroedert’, luidt het bekende gezegde - en zelden was dat zo zichtbaar als vrijdagavond in het Ergilio Hato-stadion bij Sentro Deportivo Kòrsou. Jong en oud, man en vrouw, alle kleuren en culturen stonden er zij aan zij aan te moedigen en te juichen. Dat is niet alleen de kracht van sport; dat is al vele decennia de kracht van Curaçao zelf. Forsa di Kòrsou. Ban p’é!