De ruk naar rechts in Den Haag heeft onmiskenbaar ook gevolgen voor de koninkrijksverhoudingen. De eilanden zullen rekening moeten houden met een veranderd en verhard politiek klimaat, maar belangrijk is dat de staatkundige vernieuwing en de schuldsanering niet stil komen te staan. Afhankelijk van de vraag hoe snel een nieuw kabinet kan worden gevormd, zal blijken wie de laatste Ronde Tafel Conferentie (RTC) in september zal voorzitten. Is dat dan nog steeds demissionair minister-president Balkenende, die veel voor de Antillen heeft betekend en al bij de Start-RTC eind 2005 de basis legde voor waar Land en eilandgebieden nu zijn? Of is dat Rutte van de VVD, de partij die als grootste uit de bus kwam, en daarom nu als eerste aan zet is. Als het aan Rutte ligt, wordt er snel geformeerd, maar het is gezien de uitslag nog onzeker of dit gaat lukken. Hoe dan ook, wie er in Het Torentje zit, is voor een groot deel bepalend hoe het Haagse beleid jegens de Antillen eruit ziet; de Nederlandse premier kan als voorzitter van de rijksministerraad de richting bepalen. De Antillen hebben in het verleden vaker te maken gehad met VVD-bewindslieden. Met minder goede herinneringen, zoals aan minister Joris Voorhoeve en vooral staatssecretaris Gijs de Vries, die eerst het IMF het vuile werk lieten doen om daarna toenmalig premier Miguel Pourier in de kou te laten staan. Maar er was óók de positieve ervaring met Atzo Nicolaï, die in 2006 met de Slotverklaring de grondlegger was van de later uitgewerkte afspraken. Regeringsleider De Jongh-Elhage spreekt daarom terecht geruststellende woorden, namelijk dat de afgelopen maanden gelukkig zoveel mogelijk in orde is gemaakt. Toch klinkt er ook ongerustheid in haar stem als ze tegelijk een emotionele oproep doet om de Staatsregeling van het nieuwe Land Curaçao spoedig met tenminste tweederde meerderheid in de Eilandsraad goedgekeurd te krijgen. Gelijk heeft de premier. De Antillen, die over vier maanden worden ontmanteld, zijn al zó ver gekomen. Dit mag niet meer mislukken. Er zijn vele hordes genomen en obstakels overwonnen. Zo lukte het ondanks de val van het kabinet-Balkenende en de demissionaire status ervan om de consensusrijkswetgeving behandeld te krijgen. Met het zicht op de finish kan de motor niet sputterend tot stilstand komen. Het is daarom niet alleen aan coalitie, maar nu óók eens aan de oppositiepartijen dit mogelijk te maken. Als Curaçao voldoet aan alle afspraken, regelingen en wetten, is er geen enkele regering in Den Haag die roet in het eten kan gooien.