Met verbijstering heb ik dinsdagavond gekeken naar de beelden bij het nieuws van TeleCuraçao. In welk beschaafd land éisen vakbonden dat de regering bij hun sede rekening en verantwoording af komt leggen? De dinosaurus stond erbij en keek ernaar: Errol Cova.
De man die destijds de (Air) ALM de vernieling indraaide, die tijdens het bewind van Gerrit Schotte en Pueblo Soberano blijkbaar op een ‘sabattical’ was. Die het onderwijs jarenlang de vernieling injoeg. Hij was er ook bij toen KPN de deur werd gewezen toen ze wilde investeren in Setel (het latere UTS). Die in 1998 de maatregelen van premier Miguel Pourier terugdraaide en zo het land 100 miljoen kostte en meer dan een jaar terug in de tijd gooide.
Die zich solidair verklaarde met Hugo Chávez. Die keer op keer naar Miraflores in Caracas reisde zonder dat PdVSA ook maar één serieuze toezegging gestand deed. Die zich stilhield toen Venezuela vorig jaar een reisverbod instelde. Die zich koest hield toen Werner Wiels 18 miljoen erdoorheen joeg, enz. enz. enz.
Merkwaardig dat juist hij de week voor de ‘spontane’ stakingen na jaren weer van zich liet horen met kritiek op de regering en het convenant met Nederland. Deze man moet de raffinaderij en het land nu redden? Hoe denken de bonden dat een Amerikaanse maatschappij ooit nog belangstelling heeft om hier geld te investeren?

Naam en adres bij de redactie bekend, Curaçao

ADBrief 800